10 легенди од деца чија логика што ќе ве остави без зборови

Неспорно е дека децата постојано покажуваат уникатно однесување. Потребно е извесно време пред да созреат до точка каде што ќе можат да се воздржат од кажување на секоја минлива мисла или бркање по секоја фантастична идеја. Па овие деца се доказ дека детската логика е нешто посебно.

1.

Кога предавав во предучилишна возраст, имав едно мало девојче, помеѓу 3-4 години, отиде до друго девојче кое седеше на тепих и читаше книга, го фати за коса и ја влечеше се додека не заплака. Тие претходно не комуницираа на кој било начин. Кога ја прашав зошто го направи тоа, таа рече дека „сакаше да знае дека боли“.

2.

Кога имав околу 7 години, играв во штала исполнета со бали сено. Забележав дека од таванот висеше канап за балирање. Имав генијална идеја и решив дека сакам да скокам со банџи, па го врзав лабавиот крај околу половината и потоа скокнав од највисоката бала. Работеше добро, премногу добро, и брзо ја сфатив грешката што ја направив. Не можев да се одврзам, па останав да висам во воздухот не можејќи да правам ништо друго освен да се лулам и да размислувам за глупавоста што ја направив. По некое време дојде татко ми, ме најде и ме одврза.

3.

Бев пребирлив јадач како дете. Моите родители, во обид да ме натераат да јадам повеќе, ми рекоа дека на секое зрно ориз во мојата чинија му треба една година за да расте, и затоа треба повеќе да ја ценам мојата храна.

Детето во мене некако го сфати ова дека секоја година може да се одгледува само едно единечно зрно ориз, така што мојата чинија секогаш беше исполнета со стотици години ориз. Мислев, „хех, кул!“

Cute girl looking away while eating food at home. Female is having lunch at dining table. She is in casuals.

4.

Отсекогаш слушав како луѓето велат „отиде во погрешна дупка“ кога ќе се задават од нешто, а јас автоматски претпоставував дека луѓето имаат посебни „дупки“ за храна и пијалок и кога ќе голтнеме тоа само автоматски се средува. Верував во тоа до 12 години кога голтнав помфрит во колата со мајка ми. Реков дека сигурни ми се спушти во дупката за пијалок и мајка ми беше многу збунета и мораше да ми објасни како всушност функционира голтањето храна.

5.

Како дете верував дека облаците се направени во фабрика. Засилено со фактот што видов еден куп фабрики како испуштаат чад на мојот пат кон училиште.

6.

Имав околу три години и дојдов до татко ми плачејќи, велејќи му дека ја удрив главата. Тој праша што се случило, па отидов до ѕидот и повторно ја удрив главата за да му покажам.

7.

Кога имав 5 години врзав јаже околу половината за да се качам на дрво. Кога мајка ми ме виде се исплаши. Јас ѝ реков „Во ред е мамо. Го врзав другиот крај за дрвото за да бидам безбеден“.Сум го врзал на дното на дрвото..

8.

Мислев дека има луѓе кои седат во контролните соби и гледаат тони сообраќајни камери и ги менуваат светлата на семафорите.

9.

Кога бев мала мислев дека ТВ програмата во весниците му кажува на Телевизорот што е следно. И не можев да сфатам како данапишам „цртани филмови“ доволно уредно за да функционира.

10.

Кога бев мала имав потреба да му се заблагодарувам на шоферот на автобусот или метрото во кое се возевме.
Мора да беше толку срамно за мајка ми. Возачката кабина имаше затемнети стакла и барав од возачот да ги спушти за да му се заблагодарам. Имав како 5 или 6.