12 морничави настани кои навистина се случиле, но едноставно НЕМААТ објаснување

Иако обично можеме да најдеме причина за повеќето работи што ни се случуваат, има некои ситуации кои едноставно не оставаат зачудени. Благодарение на интернетот, некои луѓе избраа да ги споделат онлајн застрашувачките настани што ги доживеале, а кои имале големо влијание врз нив. Може да претпоставите дека приказните што ги собравме во оваа компилација звучат како нешто од хорор филм, но ова се вистински настани од вистински луѓе.

Празната соба

„Пред околу една година, станав и гледав филмов доцна во ноќта кога одеднаш станав гладен и отидов долу за ужина. Мојата соба е спроти собата на ќерка ми, а нејзината врата беше отворена. Додека се враќав горе, почнав да се вртам лево кон мојата соба кога слушнав, јасно како и секогаш: „Тато, можеш ли да ја затвориш вратата?“ Се свртев, не кажав многу и само го затворив.
Откако се вратив во мојата соба, легнав да гледам телевизија и ми текна… ќерка ми ја немаше. Ноќеваше кај моите родители. Станав и отидов во нејзината соба, и сигурно беше празна.
Ја разбудив сопругата, а таа мислеше дека сум луд. Таа рече дека веројатно сум уморен, а можеби тоа е телевизорот. Се сетив на гласот толку јасно и кој доаѓаше од насоката на нејзината соба. Многу е можно само мојата фантазија да ме зеза, но дефинитивно ме натера да се сомневам во неколку работи“.

Денот што недостасува

„Еднаш изгубив цел ден. Отидов да спијам во понеделник, а се разбудив во среда. Беше навидум нормален ден со факултет, работа и интеракции со луѓето, вклучувајќи го и моето семејство. Сепак, не се сеќавав на тој ден во моментот кога заврши.
Кога се разбудив следното утро, бев убеден дека е вторник, и кога луѓето се обидоа да ме потсетат за претходниот ден (велејќи работи како „Вчера ги имавме тие часови“ итн.), едноставно не се сеќавав на тој исчезнат ден“.

Куќа во шумата

„Мајка ми живее прилично сама во шумата. Целосно се стемнува ноќе, без улични светла или светла од соседите, само мал пат што води до нејзината куќа.
Една ноќ, среде ноќ, таа се разбудила од чист звук на чекори на патот, проследен со три тропања на влезната врата. Таа извикала „здраво“ и погледнала надвор, но таму немаше ништо, само тишина“.

Пријатна закана

„Дремев на каучот кај моите родители, иако неудобно затоа што ми беше ладно. Потоа почувствував како бран на топлина минува над мене, што беше доволно пријатно додека не ги почувствував овие цврсти, зашилени врвови на прстите на мојата глава, како нешто да стои зад мене со рацете на мојот скалп. Бев преплашен, но потоа ги грабнав и ги фрлив од мене.
Неколку минути подоцна, мајка ми влезе и рече дека слушнала отворена врата и имала чувство дека треба да ме провери. Веројатно е само сон, но беше супер, супер морничаво“.

Ужас што демне

„Цела недела ме следеше истиот автомобил. По вториот ден станав многу сомнителен, па попатно се повлеков на паркинг. Колата ме следеше на паркингот и двајцата чекавме таму по 15 минути. Кога се повлеков на патот, автомобилот продолжи да ме следи. Ова продолжи уште неколку дена.
Потоа, една вечер додека го шетав моето куче, го видов истото возило што ме следеше. Неколку личности со качулки излегоа од автомобилот и полека почнаа да ми приоѓаат. Во страв го зедов кучето и побегнав. Никогаш повеќе не го видов автомобилот, а луѓето често ја отфрлаат мојата приказна како параноја“.

Застрашувачкиот крик

„Кога имав 16 години, решив да го прескокнам училиштето и да останам дома за да играм видео игри. Го поставив мојот „PlayStation“ и направив за јадење, и токму кога ми беше удобно, слушнав чекори како се приближуваат до мојата соб . Погледнав надвор и забележав дека моите родители сè уште не се дома, но сепак се плашев да не ме фатат. Без место за криење, замрзнав на место.
Одеднаш, вратата се отвори и слушнав вресок што ја замрзнува крвта како одекнува низ куќата. Сигурно седев скаменет во таа соба половина час пред конечно да излезам надвор и да ги чекам моите родители да се вратат дома. Подоцна се обидов да им објаснам на пријателите што се случи, но тие мислеа дека само измислувам приказна инспирирана од интернет“.

Интригантни ѕвезди

„Една чудна работа што ми се случи беше ова: некои пријатели и јас се дружевме една летна ноќ кога имавме околу 15. Беше ноќе, ведро, и сите лежевме кај мојот пријател во дворот. Само разговаравме и гледавме во ѕвездите.
Одеднаш сите рековме: „Што по ѓаволите? Го видовте тоа?“ Сите се заколнавме дека видовме формација од ѕвезди кои менуваат места една со друга . Тие оставија некаква опашка, како стрелачка ѕвезда, пред да се преселат на своите нови позиции. Сите се движеа точно во исто време. Беше чудно, а тројцата од нас се чинеше дека го гледаме истото“.

Последно збогум

„Кога имав 9 години, татко ми почина и се прости од мене на свој начин. Се разбудив случајно среде ноќ за да го видам како седи на крајот од мојот кревет (тој умре само 4 дена пред тоа). Тој не рече ништо, само подаде рака и ја стави раката на мојата нога на утешен начин.
Врескав и излегов од собата плачејќи затоа што тоа многу ме исплаши, но се сеќавам на тоа јасно како да се случи вчера. Со текот на годините, се помирив со фактот дека тој се збогуваше и се чувствувам многу помирен со неговата ненадејна смрт“.

Залутаниот далечинки управувач

„Кога бев тинејџер, го држев далечинското на моето стерео на рамката на мојот кревет. Една ноќ, околу полноќ, се разбудив од моето стерео што ми свири статично. Не само тоа, туку стануваше се погласно. Можев да видам како бројот на јачината на звукот се зголемува се повеќе и повеќе. Така, во црн мрак, оваа статика стануваше се погласна и погласна, а далечинското поради некоја причина не беше на своето вообичаено место.
Немав друг избор освен да скокнам од кревет за да го исклучам. Го вклучив светлото и откачено, го најдов. Под мојот кревет. Длабоко под мојот кревет во таа средна точка што е многу тешко да се достигне“.

Ноќен терор

„Се разбудив среде ноќ и мислев дека видов човек во мојот стан. Од спалната соба, можете да го видите во дневната соба, а имаше фигура која одеше напред-назад. Потоа се спушти покрај влезната врата и чекаше. Ја разбудив сопругата и ѝ кажав дека има некој во станот. Ја зграпчив големата батериска ламба што ја чуваме покрај креветот, станав од креветот и се упатив кон фигурата. Кога стигнав таму, го немаше!
Следното утро, жена ми ми рече дека не се сеќава на ништо, но се колнам некој, или нешто беше во нашата дневна соба“.

Последна желба на дедо

„Имав 6 години и се сеќавам дека играв во мојата соба кога дедо ми влезе и разговараше со мене неколку минути. По малку, тој стана и ми рече „да бидам добра девојка за мама “, ме бакна во чело и излезе.
Околу 5 минути подоцна, мама влезе хистерична и ми кажа дека дедо ми умрел преку ноќ. Моравме да заминеме за да бидеме со семејството две држави подалеку, каде што живееше“.

Кревет што се тресе

„Бев сам дома еден ден кога имав околу 10 години, во собата што ја делев со брат ми. Имавме кревети на спрат, а јас лежев на горниот кревет кога креветот почна прилично силно да се тресе добри 5-10 секунди. Бев преплашен, но собрав храброст да погледнам надолу под мојот кревет на дното,и немаше ништо таму. Скокнав и не излегов од мојата куќа, чекајќи на тремот додека моите родители не се вратат дома.
Кога им кажав што се случи, тие навистина не мислеа ништо за тоа и мислеа дека само измислувам. Не ми е гајле што ќе каже некој, тоа се случи. Се сеќавам на тоа јасно како ден, дури и 20 години подоцна“.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!