Премини на МотикаX

15 импресивни факти за скржавоста на милијардерите

Зошто на вакви луѓе им требаат пари? Ќе читаш и нема да веруваш – милијарди на сметка, а го бројат и последниот денар! Скртите навики на овие луѓе ја надминуваат фантазијата, дури и на оние кои знаат да штедат.
Приказните за најбогатите луѓе во светот кои се откажале од удобност и уживање – се инспиративни и, искрено, малку збунувачки.
Од мали нè учеа дека скржавоста е срамна. Како е можно да не му помогнеш на ближниот?

„Скржавите богаташи, затворајќи го своето богатство во сандаци, крадат дел од доброто на општеството“ –  Фјодор Николаевич Глинка

Ќе се изненадите до кои крајности одат милијардерите само за да заштедат уште некоја пара! Приказните се навистина импресивни (и чудни).

📌 Прототипот на Скруџ

Се вели дека Џон Елвес бил инспирацијата за ликот на познатиот скржавец од Чарлс Дикенс.

Богат, но без луксуз
Наследил големо богатство, но живеел скромно – толку скромно што легнувал веднаш по зајдисонце за да не троши пари на свеќи. Гардеробата му била толку лоша што луѓе на улица мислеле дека е просјак и му фрлале пари – кои тој, наводно, ги прифаќал со благодарност… па дури и со гордост!

Во кујната покажувал екстремна економичност – до степен што можел сериозно да ви го расипе апетитот.

 

📌 Прототипот на Скруџ

📌 Томас Кук – скржавоста како уметност

Овој Англичанец, кој живеел од 1726 до 1811 година, го добил надимакот „најодвратниот скржавец во историјата“. Замисли личност чиј живот бил толку лишен од добри дела, што покрај него сите други изгледале свети.

Откако останал вдовец, скржавоста му достигнала ново ниво. Посетувал пријатели и им спомнувал дека работи на тестамент. Кој би одбил да нахрани некој што можеби ќе им остави наследство?

Кога бил болен, носел искината облека за да побуди сожалување кај лекарите и добие бесплатен третман.
На крајот умрел со богатство еквивалентно на 700.000 денешни долари. А никогаш не работел.

 

📌 Томас Кук – скржавоста како уметност

📌 Џеј Пол Гети – милијардерот што не сакал да го плати ни откупот на внукот

Нафтен магнат и колекционер на уметност, познат исто толку по своето богатство, колку и по крајната штедливост.

Кога му го киднапирале внукот, одбил да плати откуп. Подоцна сепак платил – но му ги позајмил парите на синот, и тоа со камата! Објаснувањето? Не сакал да ги охрабри другите да киднапираат.

Во неговата луксузна куќа имало телефон кој работел само со жетони – за гостите да плаќаат сами. Звучи неверојатно? Тоа бил Гети.

📌 Џеј Пол Гети – милијардерот што не сакал да го плати ни откупот на внукот

📌 Невидливиот милијардер – Даниел К. Лудвиг

Живеел толку скриен живот што ретко кој знаел како изгледа.

Го отпуштил капетанот на еден танкер затоа што користел спојка за писмо од две страници – „непотребен трошок“.

Одел на работа пеш, и во осумдесеттите. Носел стар полиетиленски мантил, се возел во стар автомобил и патувал во економска класа. За него, удобноста не вредела ни цент повеќе.

 

📌 Невидливиот милијардер – Даниел К. Лудвиг

📌 Велингтон Бурт – осветничкиот тајкун

Богаташ од почетокот на 20 век кој одлучил да ги „казни“ своите потомци.

Оставил 100 милиони долари, но со услов – наследството да не се дели сè додека не поминат 21 година по смртта на неговото последно внуче. Резултат: парите беа недостапни речиси цел век.

Во 2011, само 12 преживеани потомци конечно добија нешто. За останатите, парите беа задоцнета приказна.

📌 Велингтон Бурт – осветничкиот тајкун

📌 Х.Л. Хант – скржавиот тексашки милијардер

Овој нафтен тајкун живеел толку скромно што би помислил дека е средна класа.

Самиот си ја крател косата, носел ручек од дома, и никогаш не платил за паркинг – ниту 50 центи. Секогаш паркирал на улица.

Инспирација за ТВ лик – вели дека токму тој го инспирирал ликот на Џ.Р. Јуинг во серијата „Далас“.

 

📌 Х.Л. Хант – скржавиот тексашки милијардер

📌 Ингвар Кампрад – основачот на ИКЕА

Сопственик на една од најголемите компании во светот – и пример за екстремен минимализам.
Кампрад купувал облека на пазар, повторно користел кесички чај и собирал сол и бибер од ресторани.

Се шишал во земји во развој – најчесто Виетнам. Зошто? Таму било поевтино. Дури и купувал божиќни подароци и украсна хартија само на распродажба по празници.

Велат: „Почнал да ќелави на 25, за да не мора да оди на фризер“. (со доза на хумор)

А можеби токму оваа животна филозофија му помогнала да ја претвори ИКЕА во бренд кој го разбира секој – со квалитет и достапност во центарот.

📌 Ингвар Кампрад – основачот на ИКЕА

Коментирај анонимно

Вашата адреса за е-пошта нема да биде објавена. Задолжителните полиња се означени со *