7 ситуации што ги натерале луѓето да го погледнат животот од поразлична перспектива

Животот е преполн со моменти кои оставаат трајно влијание и го менуваат начинот на кој гледаме на работите. Во оваа статија, 10 луѓе се отвораат за искуства кои направиле огромна разлика во нивните животи. Нивните приказни, без разлика дали се радосни или тажни, нудат поглед на моќните настани што ги обликуваат нашите животи.

• „Кога имав 12 години, моето семејство едвај врзуваше крај со крај и често се чувствував како аутсајдер на училиште. Секогаш бев единственото дете кое не беше покането на роденденски забави, додека сите останати се фалеа со сосема нова облека и кул играчки. Еднаш, родителите на мојот соученик инсистираа да ме покани на неговата раскошна роденденска забава. Кога стигнав, се чувствував како не е место за мене. Се обидов да се вклопам во тивкиот агол, чувствувајќи се дека сум невидлив. Одеднаш, едно девојче преку собата покажа кон мене и ми викна: „Еј, погледнете го тоа дете таму!“ Срцето ми падна од градите, но наместо да се задева, таа дојде со насмевка ми рече: „Забележав дека не си маскиран во костим. Еве една маска што ја носам со мене“. Нејзината добрина ме натера да се чувствувам вклучено и ценето, претворајќи ја непријатната ноќ во незаборавно искуство на топлина и пријателство“.

• „Моите родители секогаш критикуваа случајни минувачи што би ги виделе на улица/во трговскиот центар/на телевизија, а и јас го префатив тоа осудувачко однесување. Еднаш, јас и мојата пријателка се шетавме во центарот на градот и дадов коментар како: „Погледни ги сите овие девојки кои имаат фарбана руса коса. Тие се толку лажни и површни“. Мојата пријател ми возврати: „Зошто ти е гајле? Тие се возрасни луѓе, можат да прават што сакаат ако тоа не повредува никого. Зошто бојата на нивната коса ти е важна?” Дури подоцна сфатив дека сум толку осудувачка за себе затоа што пораснав со моите родители кои ме критикуваат затоа што веројатно постојано се критикуваа и себеси. Убаво е чувството да се прекине циклусот“.
• „Мојот сопруг и јас седевме на нашиот трем, држејќи се за раце и плачевме, само се чувствувавме преморени затоа што чекавме да откриеме дали мојот тумор е канцероген или не. Нашиот сосед не виде кога се враќаше дома. Околу половина час подоцна, тој дојде со неколку свежи печени колачиња. Ништо не рече, само се насмевна, ни ги подаде, а потоа се врати дома. Самото размислување за тој момент повторно ме расплакува. Туморот испадна бениген!“
• „Пријателите не дозволуваат пријателите да гладуваат. Имав еден пријател што ми го кажа тоа кога бев воопшто без храна, само поради моменталните околности, не правев ништо лошо, се преселив и имав непредвидени трошоци и бев минималец. Требаше да издржам една недела додека не добијам плата. Кога дозна, дојде со некои основни работи  и што уште не“.
• „Бев можеби 4-то одделение кога моите родители штотуку ја добија мојата помлада сестра и беа фокусирани на новороденчето. Отидов на мојот училишен ручек, ја отворив хартиената кеса и ја одвиткав фолијата со мојот сендвич. Внатре немаше ништо. Тоа всушност беа само 2 парчиња сув бел леб, и јас бев тажен. Потоа, моите другари од масата  ми го направија најневеројатниот сендвич со шунка и сирење што некогаш сум го јадел“.

• „Бев бездомник пред десетина години. И ми ги украдоа работите. Таа ноќ во Портланд беше многу ладно. Се тресев на бетонската клупа. До мене дојде уште еден бездомник. Разговараме некое време. И тогаш ми даде најлонска кошула. Не беше многу. Но, тој знаеше дека ме „боли“ студот. Сè уште ја имам. Ме спаси“.
• „Кога бев дете, се тркав да се вратам дома навреме. Додека го возев мојот велосипед најбрзо што можев, моето предно тркало удри во чакал и се лизнав. Силно се удрив. Двојка што поминуваше покрај мене отиде до телефонската говорница и повика такси. Ме ставија мене и мојот скршен велосипед во таксито, го прашаа возачот колку пари треба за да ме врати дома и му платија. Не знам кои беа овие луѓе, ниту што ги натера да ми помогнат, но повеќе од 40 години сè уште сум им благодарен на двајца сосема непознати што ме вратија дома тој ден“.