Бразил, те сакам: Зад култните шарени скали стои тажната приказна за сиромашен уметник

Секој милениумец ќе ги знае стиховите од песната Beautiful, Snoop Dogg и Pharrell. Згора на тоа, тој добро ќе го памети видеото – не само поради тоа што всушност пееја Снуп и Фарел, туку и поради локацијата на која седеа додека гледаа во… па, убавините на Бразил.

Тоа беше шарено скалило во легендарната област Лапа во Рио де Жанеиро. Скалите официјално ги нарекувале Селарон, а неофицијално го добиле прекарот најубавите скали на светот.

Иако станаа еден од главните симболи на градот, нивниот автор не е Бразилец, туку Чилеанецот Хорхе Селарон. Овој уметник зад себе имаше 74 години, односно повеќе од 50 години искуство во патување, сликање и работа со керамика. Откако го пропатувал речиси целиот свет, во 1983 година пристигнал во Рио де Жанеиро и се заљубил на прв поглед.

Решил да остане во градот, а за да преживее ги продавал своите слики. Живеел во зграда на врвот од скалите која наскоро ќе го носи неговото име. Во тоа време скалите биле во очајна и запуштена состојба, па решил да интервенира.

Ремек дело кое на мал начин го обедини светот

Почна да украсува неколку скали пред зградата. Планот беше да се украсат со керамички плочки во боите на бразилското знаме, но она што започна како хоби во слободното време прерасна во голем проект и зависност. Наскоро парите од продажбата на слики почнаа да се користат за купување на повеќе керамички плочки, и повеќе, и повеќе, и повеќе…

Како што скалите стануваа пошарени, така станаа попопуларни, а обожавателите од целиот свет почнаа да му испраќаат донации како подароци: повеќе керамички плочки!

Денес, овие прекрасни скали се украсени со дури 2.000 видови керамички плочки од 60 земји, од Алјаска и Јамајка до Казахстан и Кралството Есватини. Се протегаат на 215 скалила во должина од 125 метри.

Мотивите се различни и вклучуваат птици, танго, карти, знамиња, фудбал, познати личности… Но, тој што најчесто се повторува привлече внимание. Станува збор за мотивот на бремена Африканка. Таа беше и главниот мотив на сликите што Селарон ги продаваше за да собере пари за нови плочки.

Тој никогаш не појасни за кого се работи, туку само рече дека се работи за „личен проблем од минатото“. Така што останува само да се шпекулира дали се работи за поранешна љубов или нешто друго.

„Сон што ќе заврши кога ќе ме нема“

Селарон ги опиша шарените скали како негово „почитување на бразилскиот народ“, луд и уникатен сон кој ќе заврши само на денот кога повеќе ќе го нема.

Во 2013 година тоа се случи. Безживотното тело на уметникот, полно со повреди, било пронајдено на истите скали пред неговата зграда. Некои соседи и пријатели тврдат дека Селарон бил депресивен во последниот период од својот живот, но други велат дека слушнале врева, врисоци и лаење на кучиња таа ноќ. Вистинската причина за смртта никогаш не е откриена.

Таа ноќ кога градот дозна за неговата смрт, жителите на околните населби се собраа на скалите и се простија од маалската легенда палејќи стотици бели свеќи.

Мала утеха лежи во фактот што Селарон сепак доби одредено признание за време на неговиот живот. За неговиот проект, кој траеше вкупно 23 години (!), за време на неговиот живот му беше доделена титулата почесен граѓанин на Рио де Жанеиро – град кој го сакаше и остави неизбришлива трага на неговите улици, овековечен во натписот на скали: „Бразил, те сакам“.