Убави заби, кадрава коса: Научниците ја „одвиткале“ мумијата на Аменхотеп I и откриле како изгледа
Украсена со цветни венци и интересна дрвена маска за лице, мумијата била толку кревка што археолозите никогаш не се осмелиле да ја разоткријат. Тие истакнуваат дека ова е единствената египетска кралска мумија пронајдена во 19 и 20 век, а во денешно време што не можела да се одвитка за да може да се проучува.
Египетските научници користеа неинвазивна технологија за дигитално скенирање. Со помош на тродимензионална компјутерска томографија (КТ), тие отпакуваа мумија стара 3.500 години и за прв пат успеаја да ја проучат нејзината содржина.
„Со дигитално одвиткување на мумијата и „отстранување“ на нејзините виртуелни слоеви – маски за лице, завои и самата мумија – имаме можност да ги проучиме овие добро сочувани останки на египетски фараон до најмал детаљ“, рече д-р Сахар Салим. професор по радиологија на Медицинскиот факултет на Универзитетот Каиро и радиолог на проектот „Египетска мумија“.
Др. Салим и нејзините колеги заклучиле дека Аменхотеп имал тесна брада, мал нос и кадрава коса. Посебен впечаток им оставил фактот што и по 3.500 години фараонот имал исклучително добри и добро сочувани заби.
„Имал околу 35 години кога починал. Бил висок 169 сантиметри, обрежан и со убави заби, а во своите платнени корици „чуваше“ 30 амајлии и уникатен златен појас со златни бисери“, рече Салим, додавајќи дека таа и нејзините колеги не нашле повреди за да ја објаснат причината за неговата смрт.
Аменхотеп I. владеел со Египет околу 21 година, помеѓу 1525 и 1504 година п.н.е. Тој бил вториот крал од 18-та династија и имал главно мирно владеење за време на кое изградил бројни храмови. Тој го презеде тронот по смртта на неговиот татко Ахмос I. Неговото име значи „Амон е задоволен“.
Египтолозите се согласуваат дека Аменхотеп I веќе бил откриен во 11 век п.н.е. Мумијата потоа се здобила со повеќе фатални повреди, најверојатно нанесени од разбојници на гробници.
Подоцна, според хиероглифските записи, за време на 21-та династија, свештениците и балсаматорите се обиделе да ја поправат штетата. Ова се случило повеќе од четири века откако фараонот првпат бил мумифициран и погребан.
Пред таа и нејзините колеги да почнат да ја проучуваат мумијата, д-р Салим мислела дека свештениците и балсаматорите споменати во записите ја одвиткале за повторно да користат некои предмети како амајлии за подоцнежните фараони, што било вообичаена практика во тоа време, но открила дека тоа било не е така.
„Можеме да кажеме дека, во случајот со Аменхотеп I, свештениците од 21-та династија со љубов ги поправале штетите и повредите нанесени од ограбувачите на гробници и на мумијата ѝ го вратиле нејзиниот поранешен сјај и го зачувале величествениот накит и амајлии“, објаснила д-р Салим.
Резултатите од истражувањето беа објавени во вторникот во стручното списание Frontiers in Medicine.