„Бев хакер 30 години. Ова се најстрашните работи што ги видов на „dark web“

Ветеран за сајбер-криминал откри што навистина има на „dark web“ – каде дивеат хакерите, убијците и дилерите на дрога.

Изворот, кој зборуваше анонимно, објасни како хакерите користат ransomware за да украдат податоци за големи исплати или „само да го видат светот како гори“ и објасни дека секој систем поврзан на веб е изложен на ризик од напад.

„Гледав како шифрираат податоци во болниците и луѓето остануваат со избор: дали плаќам за дешифрирање на податоците или ризикувам животи?“ – рече мажот додека носеше маска за да го скрие својот идентитет.

Скролајте надолу за видео

„Dark web“ е место каде што една активност не може да се следи. Неодамнешниот извештај покажа дека најбараната содржина е детска порнографија, а потоа пиштоли и дрога.

Иако хакерот не ги допрел тие незаконски активности, тој е загрижен „за големите влијанија што ги има откупот врз финансиските пазари или потенцијалните влијанија врз работи како што се капацитетите за производство на електрична енергија“.

Филип Инграм, пензиониран полковник во военото разузнавање во Обединетото Кралство минатата година рече: „Dark web се повеќе се користи од сериозни и организирани криминалци за различни цели. Тие бараат ранливост кај децата и потоа ги обучуваат за работи како што се пуштање дрога по окружни линии, за експлоатација во педофилски синџири или регрутирање од терористички и екстремистички групи“.

Неколку платформи нудат пристап до dark web, вклучувајќи ги i2p, FreeNet и Tor.

Tor – кратенка за The Onion Router – е матрица од шифрирани веб-страници што им овозможува на корисниците да сурфаат под секојдневниот интернет со целосна анонимност. Користи бројни слоеви на безбедност и шифрирање за да ги направи корисниците анонимни онлајн. Една студија проценува дека има околу 2,6 милиони корисници на Tor дневно.

Хакерското интервју беше спроведено од Vice во 2021 година, но видеото неодамна повторно се појави како потсетник дека постои мрачен свет на луѓе чија единствена цел е да предизвикаат хаос користејќи го интернетот.

Човекот ја започнал својата хакерска кариера како црна шапка, што е вид на сајбер криминалец кој не се придржува до законите и врши напади за свои цели. Оттогаш тој свртел нов лист, станувајќи бела капа, каде што ги користи своите вештини за добро, следејќи ги криминалците на интернет и барајќи пропусти во системите за да ги поправат – а не да ги искористуваат.

„Ако сакам да добијам пристап до безбедна компанија би таргетирал луѓе што ги познавам кои имаат пристап, кои знам дека носат лични уреди во зградата или прават работи во непосредна близина на чувствителните работи, а потоа би продолжил понатаму“.

Првиот напад со откупни софтвери бил направен од Џозеф Поп во 1989 година и се користел за цел на здравствената индустрија.

Нападот, наречен СИДА тројанец, бил направен така што Поп им поделил 20.000 заразени дискови на присутните на конференцијата за СИДА на Светската здравствена организација. Дисковите беа означени како „Информации за СИДА – воведни дискети“.

Кога дисковите биле ставени на компјутер, на екранот се појавувало голема слика на која пишувало дека софтверот негативно ќе влијае на другите програмски апликации. Програмата ќе брои колку пати компјутерот е подигнат и штом ќе достигне 90, ќе ги сокрие директориумите и ќе ги шифрира или заклучува имињата на датотеките. За да го вратат пристапот, корисниците мораа да испратат 189 долари до PC Cyborg Corporation во поштенско сандаче во Панама.

Оттогаш, откупниот софтвер еволуираше така што сега хакерот не треба да го напушти својот дом – сè може да се направи на dark web.

„Во старите денови, за една земја да предизвика нарушување на земја голема како Соединетите држави, ќе ви требаа инвестиции во вредност од милиони и милиони долари за да направите нешто. Денес ви требаат само неколку илјади долари, лаптоп и неколку паметни хакери за да напишете код и да испратите нешто“. – изјави хакерот.

Кевин Митник се смета за „најпознатиот хакер на светот“ поради неговиот напад врз 40 големи компании, вклучувајќи ги IBM, Nokia и Motorola, во 1995 година. Тој украл компјутерски кодови, кои според некои проценки чинеле речиси 330 милиони долари, и поминал пет години во затвор. По неговото ослободување во 2000 година, Митник рече дека е „реформиран“ и сега живее како бела капа – етички хакер за безбедност.

Човекот што зборуваше тврди дека работи ваков тип на работа.

„Едно време се сметав за црна шапка и се претворив во бела капа. Белите шапки имаат тенденција да бидат хакери кои се обврзани со етички кодекс, кои се обидуваат да прават работи за да го подобрат поголемото добро и кои се обврзани со законот“.

Тој објасни дека иако големите земји како Русија и Кина обично се именувани во напади со откупни софтвери, „секоја земја има причина да ги вооружува ваквите напади“. А помалите земји кои летаат под радарот се тие што целосно ја искористуваат предноста. Тој тврди дека секоја западна земја отишла на dark web барајќи помош од „заедницата“.

Хакерот објасни и за Брокерскиот маркет каде што има луѓе кои продаваат пристап на сајбер-криминалците до корпоративните мрежи.

„За просечна цена од околу 2.800 долари, овие таканаречени посредници за иницијален пристап (IABs) продаваа украдени податоци за сметката VPN и протокол за далечинска работна површина (RDP) и други ингеренции што криминалците би можеле да ги искористат за да упаднат во мрежите на повеќе од 2.300 организации ширум светот, без вооппшто да се помачат“

Украдените податоци вклучуваат лозинки за услуги како онлајн банкарство, Facebook, Amazon, PayPal и Netflix, како и дигитални отпечатоци од прсти кои криминалците можат да ги искористат за да ги заобиколат безбедносните проверки на интернет со измама на уредот на жртвата.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!