Научници одгледале вештачки модел на ембрион БЕЗ употреба на сперма, јајце клетка или матка – и верувале или не, тој бил позитивен на тест за бременост!

Научниците израснале ентитет многу близок до човечки ембрион – без употреба на сперма, јајце-клетки или утроба.

Ембрионот дури и ослободил доволно од хормонот што го произведуваат бремените жени што го претвора тестот за бременост позитивен, што резултира со позитивен резултат од тестот во лабораторија.

Истражувачите од Институтот за наука Вајцман во Израел направија комплетни модели на човечки ембриони од матични клетки генерирани во лабораторија, откако се надоврзаа на претходните истражувања каде што направија ембриони од глувци.
Целта на истражувачите е да можат етички да проучат што се случува во раните фази на бременоста без да експериментираат со вистински човечки ембриони. Моделот развиен од тимот е кластер на клетки кои не можат да прераснат во личност.

Ембрионот не е човек, ниту би можел да стане, бидејќи вештачкиот ембрион не може успешно да се всади во поставата на матката. Ембрионот обично се смета за фетус од 9-12 недели, кога ќе ги има сите негови главни органски системи и е јасно препознатливо човечко суштество.
Моделот на вештачки ембрион ги имаше сите елементи што би требало да ги има еден човечки ембрион од 14 дена, вклучувајќи ја плацентата, жолчката кеса, мембраните и другите надворешни ткива.

Многу спонтани абортуси и вродени дефекти се случуваат во овој ран период, но моментално малку е разбрано за тоа.

Професорот Џејкоб Хана, кој го предводеше истражувачкиот тим, рече: „Драмата е во првиот месец; преостанатите осум месеци од бременоста се главно многу раст“.

„Тој прв месец сè уште е главно црна кутија. Нашиот модел на човечки ембрион добиен од матични клетки нуди етички и достапен начин на гледање во оваа кутија. Тоа блиску го имитира развојот на вистински човечки ембрион, особено појавата на неговата извонредно фина архитектура“.

Досега, моделите на човечки ембриони не беа точни бидејќи не содржеа типови на клетки кои се клучни за развојот на ембрионот, вклучувајќи ги и клетките што ја сочинуваат плацентата и мембраната. Тие, исто така, не пораснаа над границата од 14 дена.

Наместо сперма и јајце клетка, израелските истражувачи користеле наивни матични клетки, кои ги репрограмирале за да им дадат способност да станат каков било тип на ткиво во телото. Ова е иста фаза како седмиот ден од природниот човечки ембрион, блиску до времето кога би се всадил во утробата.

Беа користени хемикалии за да се поттикнат матичните клетки да се претворат во четири типа на клетки потребни за создавање на ембрион: епибластни клетки, кои стануваат фетус; трофобластните клетки, кои стануваат плацентата; хипобластните клетки, кои стануваат потпорна жолчка кеса; и екстраембрионски мезодерм клетки, кои стануваат дел од амнионската кеса. Околу 120 од клетките беа измешани заедно во прецизен сооднос, кој се мери вкупно околу 0,01 милиметри. До 14-тиот ден, само еден процент од смесата спонтано се размножил во околу 2.500 клетки и измерени половина милиметар.

Останатите 99 проценти сепак не се развиле. Други научници сугерираа дека ќе биде тешко да се одреди што се случува со спонтан абортус – нешто што истражувачите се надеваа дека може да биде возможно од проучувањето на моделот на ембрионот – кога 99 проценти од клеточната мешавина не успеа да се собере сама по себе.

Професорот Хана рече: „Ембрионот е самоуправуван по дефиниција; не треба да му кажуваме што да прави – мораме само да го ослободиме неговиот внатрешно кодиран потенцијал.

Моделот на ембрионот потоа бил оставен да расте додека не може да се спореди со ембрион 14 дена по оплодувањето.