Дали сте за еден с*кс туризам во вселената? Не грижете се сето тоа е во името на науката

Која е најпопуларната тема меѓу човештвото? Сексот, се разбира, и се што е поврзано со него. Дали оваа тема е табу или не, не е важно. Нема ништо попривлечно од темите кои го стимулираат либидото.

Во последните децении, со развојот на шоу-индустријата, укинувањето на бројните забрани и појавата на пристапниот интернет, кој овозможува пристап до неограничени содржини, луѓето успеаја да ги реализираат своите најлуди фантазии во сексуалната сфера.

Има толку многу косплеј на интернет! Режисерите веројатно стигнале до вонземјаните. Сосема е природно што во вакви услови темата за секс во вселената не излегува од страниците на медиумите. Секакви мисли, претпоставки, и банални фалсификати ги придружуваат летовите до вселената близу Земјата уште од првите почетоци.

Едно од највпечатливите и најпровокативните протекувања на информации се случи во 2010 година со објавувањето на книгата „Последната мисија“ од Французинот Пјер Колер, во која тој зборуваше за советската станица Мир. Во текот на приказната беа објавени извадоци од таен документ на НАСА, кој дава информации за астронаутите кои имаат секс во шатлот Колумбија.

За строго научни цели, се разбира! Колер тврдел дека главната тема на експериментите биле различните пози и нивната употреба во услови на бестежинска состојба. Според него, се покажало дека од 20 специјално развиени позиции од специјалисти, само 4 биле возможни да се користат без надворешна помош. Во принцип, да не беа моите колеги од работа, можеби немаше да успееме во експериментот, но ништо не се случи… успеавме.

Францускиот писател особено се жалеше поради неможноста за парење во традиционалната мисионерска положба. Тој опиша и некои уреди за држење на партнерот на вистинското место и положба, на пример еластичен појас или некаква цевка на надувување. Може да се претпостави дека момците таму не се штедеа себеси, работејќи напорно за доброто на човештвото!

И одеднаш се покажа дека откритијата на Пјер Колер биле лажни. Непотребно е да се каже дека оваа околност вознемири голем број ентузијасти кои побрзаа да ги решат наведените проблеми на проактивен начин, така да се каже, работејќи на тежок механизам за репродукција на сопствениот вид со поглед на бестежинската состојба?!

Всушност, таа мисија на НАСА беше составена целосно од мажи. И што е важно, тоа се случи уште во 1996 година. Но, немало ништо такво во таа мисија.

Апсолутно сите астронаути тврдат дека никој не мисли на такво нешто во орбитата – тоа е само работа во нивните глави. „Не замислувајте ништо, не размислувавме за тоа“.

Навистина постои значаен аргумент кој ги разбива сите фантазии на ентузијастите – едноставно нема место за секс на орбиталните станици. Откако ќе размислат малку, астронаутите велат: Па, можеби само ако е во воздушниот блок… но тогаш сите ќе знаат што правите таму!“

Лекарите сепак разбраа дека бестежинската состојба е ужасно штетна за потенцијата. Во отсуство на гравитација, сложениот процес на полнење на крвните садови на истиот орган станува невозможен веќе на 3-4-ти ден од летот. По секој лет, космонаутите поминуваат низ комплексен курс за рехабилитација со цел да ја вратат таквата корисна и важна функција. Патем, не успеваат сите. Како ова. Затоа, велат тие, исфрлете ги сите озборувања и гласини од глават нема ништо таму и, според тоа, тоа значи дека тоа не може ни да се направи.

И сега доаѓа прашањето како да направиме таа бестежинска состојба да не биде штетна за потенцијата?

Работиме на тоа астронаутите на пример на Месечината, да се чувствуваат добро не само од гледна точка на функционалност и резерви, туку и од гледна точка на размножување. Изгледите за вселенски летови на долги растојанија се тема на која работиме“, вели академик РАС Олег Орлов, директор на Институтот за биомедицински проблеми на Руската академија на науките.

И за да не ги остават храбрите астронаути сами со ужасната сексуална дисфункција, научниците неуморно се движат кон разбирање на биолошките процеси на зачнување, зреење на фетусот и раѓање во услови различни од оние на Земјата. Досега на јапонските потполошки, но учеството на човечки примероци е далеку. Процесот не може да се запре.

Вселенскиот туризам зема замав, а веќе се развиваат бродови со приватни кабини, како и орбитални станици, хотели и постојани бази на други планети. Нема сомнеж дека туристите нема да пропуштат да ја искористат можноста што им се укажува.

Според програмата на НАСА, неколку компании развиваат опции за станици за замена на ISS. И Војаџер Спејс замисли приватен вселенски хотел – во партнерство со Хилтон. Тие нудат меден месец или романтичен викенд таму. Со други зборови, научниците треба да побрзаат со решавање на проблемот.

„Вселената повеќе не е домен на професионални астронаути, а транспортот брзо се развива. Затоа, веруваме дека таму ќе се случи секс во следните десет години“, пишува Дејвид Кален од Универзитетот Кранфилд.

Станете пионер и придружете се на секси вселенските специјалци!

Индустријата ги чека своите херои и хероини, способни да го направат она што е потребно. За волја на вистината, постои силна доверба дека нема да има проблеми со волонтерите. И има многу да се направи. На крајот на краиштата, ниту еден цицач никогаш не забременил во орбитата или се породил таму. Експериментите покажаа дека безрбетниците, водоземците и рибите можат да раѓаат здрави потомци на орбиталните станици.

Експериментите со повисоко организирани видови беа спроведени само на Земјата, симулирајќи бестежинска состојба. И досега овие експерименти беа неуспешни. Но, на крајот на октомври беше објавено дека успеале да одгледуваат здрави ембриони од глувци. Замрзнатите ембриони беа испратени во орбитата во август 2021 година. За нив јапонските научници развија специјален инкубатор и систем за одмрзнување.

Половина беа одмрзнати и култивирани четири дена во нулта гравитација, останатите беа подложени на истата процедура, но со вештачка гравитација. Потоа сè беше ставено во фрижидер и вратено на Земјата – еден месец подоцна. Ембрионите се развиле без забележливо оштетување на ДНК.

Сепак, значително помалку преживеале во споредба со она што е забележано на Земјата: 17-19 проценти наспроти 82 проценти. Ова не е доволно за да се произведе потомство со помош на ИВФ. И не толку одамна, кинеските истражувачи испратија биоматеријал во инкубатор до сателит и го вратија неколку дена подоцна во капсула за спуштање.

За време на летот, ембрионите се развивале значително побавно, а настрадал и нивниот квалитет. Покрај тоа, откриени се сериозни оштетувања во ДНК. Во принцип, сè е сè уште многу тешко и не постојат едноставни достапни методи на повидок.