„Кога реков дека „сите ќе УМРЕМЕ од климатските промени“, не бев во право- еве 6 причини зошто мојата изјава тогаш беше претерана“

Научник којашто веруваше дека луѓето ќе умрат од климатската криза, направи пресврт на настаните и сега верува дека прашањето можеби го сфатила претерано.

Хана Ричи, научник на Универзитетот во Оксфорд, тврди дека предупредувањата на судниот ден за поплави, широко распространета глад и смртни случаи од катастрофи го засенуваат напредокот што е тивко постигнат во последните години. Ричи, која ја објави книгата „Не е крајот на светот“, неодамна ги сподели седумте клучни точки што ја наведоа да го промени својот став за климатската криза.
„За да ги разјаснам работите, дозволете ми да објаснам една работа: јас не сум демант или минимизирач на климатските промени “, се вели во извадок од книгата на Ричи.

„Го поминав мојот живот – внатре и надвор од работа – истражувајќи, пишувајќи и обидувајќи се да ги разберам нашите еколошки проблеми и како да ги решиме“:

Таа продолжи да објаснува дека можеби е помала штета ако се смета дека целосната пропаст е претерување бидејќи „претерувањето едноставно делува како противтежа на оние кои го потценуваат прашањето“.

1. Малите работи ја поправаат големата слика

Пишувајќи за Тајмс, таа сподели дека на повеќето луѓе им е кажано да рециклираат, да користат енергетски ефикасни светилки и да не користат пластика за еднократна употреба. Но, во големата шема на нештата, таквите дела се мали и предизвикуваат само стрес како заборавање на платнена кеса при посета на самопослуга.
„Она што често ни недостасува се големите работи: инсталирање топлинска пумпа, префрлање на повеќе растителна исхрана, намалување на отпадот од храна, купување чиста енергија и помалку возење и летање“, напиша Ричи.

Тие промени, објасни таа, имаат најголемо влијание во намалувањето на јаглеродниот отпечаток на една личност.

2. Откривање на митот за локалната и органската храна

Многу ресторани гордо извикуваат дека нивните оброци од менито се или локално одгледувани или органски – а понекогаш и двете. Идејата зад купувањето на тие работи е тие да ги намалат емисиите на стакленички гасови, поради намаленото растојание за испорака и дека органските култури не користат ѓубрива базирани на фосилни горива.

Ричи го истакна истражувањето во 2021 година, кое покажа дека шест од 10 луѓе ширум светот веруваат дека јадењето локално произведена исхрана, вклучувајќи месо и млечни производи, е подобар начин да се намалат емисиите на стакленички гасови на поединецот.

Една неодамнешна студија од Универзитетот Оксфорд покажа дека јадењето само 100 грама месо дневно – помалку од една плескавица – создава четири пати повеќе стакленички гасови во споредба со веганската исхрана. Причината поради која оваа опција не е најприфатлива за климата е затоа што органските ѓубрива исто така испуштаат емисии на стаклена градина и ги загадуваат резервите на вода. Потоа, тука е фактот дека на органските фарми им треба повеќе земја, која пак испушта повеќе јаглерод.

3. Луѓето ја надминаа еколошката криза

Светот се соочи со речиси глобална катастрофа која започна во 1980-тите кога британскиот метеоролог Џонатан Шанклин откри дупка во озонската обвивка. Дупката – која се најде на светските наслови – беше создадена со ослободување на хемикалии произведени од човекот, особено CFC (хлорофлуоројаглероди) во атмосферата.

Ова откритие доведе до Монтреалскиот протокол, меѓународен договор за запирање на производството на CFC, потпишан во декември 1987 година и поправка на дупката. Сепак, алармот на научниците прво беше отфрлен од владини претставници кои го минимизираа проблемот со озонската обвивка.

Но, на крајот, светските лидери се собраа за да го формираат Монтреалскиот протокол, меѓународен договор за запирање на производството на CFC, кој беше потпишан во декември 1987 година. Оттогаш, емисиите на CFC се намалија за повеќе од 99 проценти, а дупката полека се намалува.

Ричи истакна како луѓето го решиле проблемот со киселите дождови во Европа и Северна Америка во 190-тите и 80-тите години.

4. Емисиите по лице го достигнаа врвот

„Global Carbon Projected“ процени дека емисиите на јаглерод се зголемиле за околу еден процент во 2023 година, но износот е многу побавен во споредба со 1990-тите и раните 2000-ти. Глобалните емисии по глава на жител се чинеше дека достигнаа врв од 5,4 тони во 2012 година, што оттогаш остана околу истиот опсег.

Имаше забележителен пад во 2021 година поради заклучувањето на Ковид-19.

5. Вашите избори прават разлика

Ричи истакна дека еден начин на кој луѓето се борат против климатските промени е преку движењето на зелената енергија и производите со помала количина на јаглерод.

Научникот објасни дека правењето лични избори испраќа порака до владите дека работи како што се електрични возила, соларни панели и храна од растителна основа функционираат. Кога ќе има побарувачка за овие производи, Ричи објасни дека цените ќе почнат да паѓаат и производите ќе бидат подостапни.

6. 2,7 степени не е пресвртна точка до крајот на светот

Многу земји дадоа историско ветување да го ограничат глобалното затоплување на 2,7 степени Целзиусови, но податоците сугерираат дека сигурно ќе го поминеме веќе во 2030 година. Целта за затоплување беше сфатена како „праг“ и откако ќе се помине, влегуваме во време на еколошка катастрофа.

„Но, ова не е вистина“, сподели Ричи.

„Со тоа ќе се ограничат влијанијата на климатските промени и на крајот ќе се спасат животи. Никогаш не е доцна за да ги направиме вистинските чекори“, заклучи Ричи.