Научниците откриваат долго скриени тајни зад тоа како би можеле да бидат изградени египетските пирамиди

Енигмата за изградбата на пирамидите во Гиза останува нерешена, предизвикувајќи прашања за тоа како се изградени. Со векови, научниците преземале бројни истражувања во обид да ги откријат техниките што се користат за изградба на овие масивни структури среде пустина.

Кон крајот на 2023 година, за време на 13. Меѓународен конгрес за египтологија, студија предводена од д-р Еман Гонеим, директор на Истражувачката лабораторија за далечинско сензорирање на Универзитетот во Северна Каролина Вилмингтон, откри нешто што е поврзано со траекторијата на реката Нил.

Ова откритие може да фрли светлина врз енигмата за тоа како египетските работници транспортирале огромни варовнички камења за изградба на трите најистакнати пирамиди во Гиза: Кеопс, Чефрен и Микеринос.

Гонеим и нејзиниот тим експерти извршија сателитско следење на трасата на реката Нил, која не беше ни блиску до областа Каиро. Тие, исто така, спроведоа геофизички истражувања на областа за да го следат античкиот пат на овој важен воден пат.

Така тие ја откриле античката гранка на Нил, која ја идентификувале како „гранка Ахрамат“ – арапски израз што значи „Патот на пирамидите“ – според Универзитетот Мекквари во Австралија. Студијата откри дека овој канал се протегал приближно 100 километри паралелно од југ, во оазата Фаиум, на север, каде што се наоѓа Гиза, со можна ширина од околу 0,5 километри.

Истражувачите сугерираат дека пирамидите во Гиза се наоѓале на устието на овој древен речен канал, намалувајќи ја неизвесноста за тоа како биле изградени овие структури. „Ако има пирамиди насекаде во оваа специфична област, сигурно имало водни тела во минатото што го олесниле транспортот на карпите и пристигнувањето на голем број работници на овие места“, објасни Еман Гонеим во интервју за IFLscience.

Големата египетска пирамида, позната како Кеопс, била нарачана од истоимениот египетски фараон околу 2500 година п.н.е. Според National Geographic, таа е составена од околу 2,3 милиони блокови од варовник, секој со тежина од приближно 2,5 до 15 тони, а првично достигнал висина од 146 метри.

До денес, останува енигма како градителите успеале да ги наредат овие блокови за да достигнат толку прекрасна должина.