Археолозите го открија потеклото на „молитвениот пат“ каде што Исус и неговите ученици оделе секој ден

Археолозите открија каменолом од кој се ваделе камења за поплочување на улиците на древен Ерусалим во времето на Исус Христос.

Камењата биле користени за изградба на древниот Пат на поклониците, стар 2.000 години, поплочена патека по која се верува дека Исус и неговите ученици шетале.

Во Библијата се наведува дека Исус излечил слеп човек на оваа патека, која исто така водела до древниот Ерусалимски храм, каде што Исус се молел.

Местото беше откриено на југоисточната страна на Ерусалим и зафаќа околу 3.500 квадратни метри, што го прави еден од најголемите и најзначајните каменоломи некогаш пронајдени во Ерусалим.

Израелската управа за антиквитети открила бројни градбени камења на ова место, кои се совпаѓаат со оние пронајдени на друго ископано место, на 3 километри растојание, наречено Патот на поклониците. Истражувачите открија дека патот, кој некогаш го поврзувал Градот на Давид со Ерусалимскиот храм, имал поплочни плочи со иста големина и дебелина како оние на местото каде што се вршеле градежните работи.

Тие известија дека камените плочи на двете места имале идентични траги од сечење на рововите околу каменот и негово извлекување од земјата.

„Разумно е да се претпостави, со соодветна претпазливост, дека барем некои од камењата за градба извадени од тука биле наменети за користење како плочи за поплочување на улиците на Ерусалим во тој период“, изјавија ко-лидерите на ИУА, Мајкл Чернин и Лара Шилов.

„Неверојатно е што се испостави дека плочите на оваа улица се со точно иста големина и дебелина и имаат идентичен геолошки потпис како камените плочи кои биле извадени од каменоломот што сега се открива во Хар Хоцвим.“

Новиот откриен каменолом бил само 4 километри оддалечен од Градот на Давид, што го прави идеална локација за главните градежни проекти на Ирод и неговиот наследник.

Откако ќе се заврши целосното ископување, ќе биде зачуван за јавноста да може да го види местото.

„Во античкиот свет, постоеле многу технологии за обликување на камењата и специјални коли дизајнирани да ги носат. Стариот град не е толку далеку“, изјави Чернин.

Во тоа време, камењата обично се обликувале со водени пили изработени од систем со тркала и котур, а потоа се преместувале од едно место на друго на дрвени коли со тркала, влечени од коњи или камили.

Повеќето од камењата биле долги околу 2,5 метри и широки 1,2 метри и веројатно биле користени за изградба на монументални проекти во доцниот период на Вториот храм, што започнал за време на владеењето на царот Ирод од 37-4 г. п.н.е., според истражувачите.

Улиците, јавните згради, палатите и тврдините биле изградени сè додека градот не бил освоен и уништен од римскиот генерал Тит во 70 г. од н.е., по што истражувачите веруваат дека каменоломот бил напуштен.