Диететичарка јадела ултра-обработена храна еден месец за да докаже дека не е толку лоша – резултатите се шокантни

Во последниве години, ултра-обработената храна е поврзана со сè, од дебелина до рак.

Но, Џесика Вилсон, регистриран диететичар во Калифорнија, е една од големата група здравствени експерти кои мислат дека доказите не се толку јасни. Таа и многу други тврдат дека „ултра-обработената“ како категорија за храна е преширока и не прави разлика помеѓу производи како леб и слатки или бадемово млеко и газирани пијалоци.

Па Вилсон спровела едномесечен експеримент за да ги измери ефектите на ултра обработената храна врз нејзиното тело и ум.

Нејзината цел, се чини, била делумно да докаже дека дефиницијата за ултра-обработена храна е слаба – така што таа конзумирала работи како тофу, овесно млеко и гранола без зрна, кои можеби имаат голем број состојки, но може да се сметаат за здрави како и позната нездрава храна како виршли и сувомеснати.

„Како може целата оваа категорија на храна да биде нешто што треба да го избегнуваме?“ изјави таа.

Иако мнозинството диететичари се изјаснија против преработената храна, г-ѓа Вилсон не е сама што ги доведува во прашање збунувачките упатства.

Најпознатиот начин за класификација на храната се нарекува НОВА. Добро правило е дека ако вашата храна содржи состојки што не ги препознавате или не можете да ги изговорите, е ултра-обработена. Но Вилсон тврди дека има многу „простор за толкување“ во овие упатства.

На пример, масовно произведениот леб со повеќе житарки може да се смета за ултра-обработен, иако е добар извор на влакна, витамини и други хранливи материи кои повеќето диететичари би препорачале да ги ставите во исхраната, рече г-ѓа Вилијамс.

Не целата ултра-обработена храна се создава еднакво, и затоа можеби нема да има исти здравствени ефекти.

Со цел да го истражи овој јаз, г-ѓа Вилсон одлучи да јаде 80 отсто ултра-обработена храна за месец септември 2023 година – вклучувајќи сè, од пица и виршли до веганско сирење, овесно млеко и гранола без житарки. Останатите 20 отсто е храна како зеленчук, овошје, јајца, јаткасти плодови и семиња.

На крајот на месецот, диететичарката рече дека се чувствува подобро, има повеќе енергија и не е гладна како и обично. Таа дури забележала дека се смалила околу половината што сугерира дека дури и изгубила тежина.

Овие резултати се веројатно доказ дека таа не јадела доволно калории пред да започне со диетата, рече г-ѓа Вилсон. Јадењето на оваа претходно спакувана храна всушност ѝ го дало количеството калории што ѝ се потребни за да го помине денот со енергија, предложи таа.

Сепак, популарната идеја меѓу многу диететичари е дека преработената храна е поврзана со зголемување на телесната тежина и други лоши здравствени резултати. Преработеното месо кое содржи нитрати – вообичаен додаток во многу колбаси и сувомеснати производи – е поврзано со зголемен ризик од колоректален и рак на желудникот, според онколозите.

Студија од 2019 година, спроведена од диететичари од Националниот институт за здравје, нахрани 20 луѓе со диета од 80 отсто ултра-обработена храна за две недели и диета со здрава храна за две недели.

Обработениот појадок, на пример, може да вклучува ѓеврек и сланина – додека необработениот појадок може да вклучува овесна каша и овошје.

На крајот од студијата, истражувачите откриле дека кога биле на ултра-преработена храна, луѓето јаделе во просек 500 калории повеќе отколку на диета со здрава храна, и како резултат на тоа им се зголемила тежината.

Во една од најпознатите студии за преработена храна, д-р Крис ван Тулекен, виролог и професор на Универзитетскиот колеџ во Лондон, јадел 80 проценти диета со преработена храна еден месец.

На крајот, тој се здебелил, имал запек и рече дека скенирањата покажале загриженост за промените во нивото на неговите хормони и биологијата на мозокот. „За само неколку недели се чувствував како да остарев десет години. Бев болен, исцрпен, мизерен и лут“, напиша д-р ван Тулекен во колумната.

Г-ѓа Вилсон рече дека е можно и студијата на г-дин Ван Тулекен и нејзината да бидат вистинити. Во нејзините очи, важно е да се земе предвид дека има многу начини да се користи преработената храна, и дека правејќи ја да изгледа лоша им отежнува на луѓето да ја добијат исплатливата исхрана што ја дозволуваат некои преработени храни.

Таа рече: „Двете искуства се реални. Јавноста заслужува да слушне повеќе од една верзија на приказната“.