Британецот кој го продаде целиот свој живот на eBay и се насели на остров, сподели што за него е „најголемата опасност“ од живеењето таму

Многумина од нас сонуваат да го напуштат брзиот начин на живот и да уживаат во нешто помирно, но за Иан Ашер тоа не беше само минлива мисла — тој навистина го направи тоа.

Во 2008 година, Ашер, сега 61 година, од Барнард Касл, реши дека му е доста од животот откако се раздели со својата сопруга. Двајцата се преселиле од Обединетото Кралство во Перт, Австралија, но по разделбата, Ашер сакал радикална промена — па го ставил на продажба целиот свој „живот“ на eBay, кој го вклучувал неговиот дом со три спални соби и сè во него, автомобил, мотор, џет ски,
Тој на крајот прифатил понуда од 399.300 американски долари и иако очекувал повисоки понуди, тој признал дека „не жали“.

По продажбата, Ашер ја напуштил Австралија и почнал да патува, на крајот купувајќи остров во Карибите. Неговата приказна продолжи да ги фасцинира луѓето, а шест години подоцна, документарецот Бен Фогл повторно го следел неговото патување.

Но, животот на островот не бил секогаш лесен. Во ново интервју, Ашер зборуваше за најголемите ризици од изолираниот живот и откри дека го продал островот во 2015 година и патувал низ светот во последните девет години.

„Навистина има мешавина од добри и лоши страни кога се обидуваш да живееш толку далеку од сè,“ рече тој. Морал да научи шпански, да користи чамец и дури и сам да си ја изгради куќата.

Што се однесува до безбедноста, Ашер не бил многу загрижен за својата лична сигурност, но понекогаш имал проблеми со кражби.

„Најголемиот проблем беше кражбата ако не си таму за да ги надгледуваш своите работи. Таму живее локална група на домородни луѓе и тие не ја разбираа концепцијата дека некој оди на одмор. Па, ако исчезнеш за неколку недели, веројатно мислеле: „Овој човек повеќе не му треба материјалот за покрив, мебелот, си замина“.

Тој на шега рече: „Имаше нешто што го нарекував многу активна програма за рециклирање на островот. Штом ќе се свртиш, твоите работи ќе почнат да исчезнуваат. Не беше физички опасно, но мораше постојано да внимаваш на своите работи“.