НАСА би можела да пронајде мали вонземјани скриени под површината на Марс: „Со сигурност треба да бараме таму!“

Една нова студија на НАСА навестува дека вонземскиот живот можеби е поблиску до нас отколку што мислевме.

Со децении, Марс е предмет на научно истражување кога станува збор за пронаоѓање вонземјани. Планетата, исто така, беше во фокусот на многумина во Холивуд, со безброј ТВ емисии и филмови произведени со хипотези за постоење на други форми на живот на планетата најблиску до Земјата. Големата разлика, од филмовите до реалноста, е во тоа што Марсовците веројатно нема да бидат зелени, само всушност ќе бидат многу, многу мали.

Новото истражување на Лабораторијата за млазен погон (JPL) при НАСА испитува дали треба уште еднаш активно да истражуваме дали има живот на Марс. И според водечкиот автор на статијата, Адитја Кулер, одговорот е 100 проценти да. Само не на неговата површина.

Тој вели: „Ако денес се обидуваме да најдеме живот каде било во универзумот, изложеноста на мразот на Марс е веројатно едно од најпристапните места што треба да ги бараме“.

Марс веќе некое време се знае дека е дом на вода, а се верува дека некогаш бил полн и со други нешта. На планетата, животот се манифестира во мраз, од кои има два вида: замрзната вода и замрзнат јаглерод диоксид.

За нивниот труд, објавен во „Nature Communications Earth & Environment“, Кулер и неговите колеги го разгледаа водниот мраз, чии големи количини се формираа од снег измешан со прашина што паднал на површината за време на серија ледени доба на Марс во изминатите милиони години. Тој древен снег оттогаш се зацврстил во мраз, сè уште зачинет со дамки прашина – прашина која е со темна боја и може да апсорбира повеќе сончева светлина. Теоријата овде е дека ова потенцијално би можело да го загрее мразот, предизвикувајќи негово топење до неколку метри под површината.

Оттука, древниот живот во форма на микроби би можел да преживее, а можеби дури и да напредува, под замрзнатиот воден мраз на површината на Марс, каде што може да се случува фотосинтеза. Базени со вода слични на оние што би можеле да бидат на Марс постојат на Земјата и се полни со живот, од габи до алги и микроскопски цијанобактерии.
Концептот за тоа дали мразот навистина може да се стопи на површината на Марс останува отворен за дебата, поради страшната тенка и сува атмосфера која не е како онаа на Земјата. Но, атмосферските ефекти кои го отежнуваат топењето на површината на Марс не би се примениле под површината на прашина снежна обвивка или глечер.

Коавторот Фил Кристенсен, од Државниот универзитет во Аризона во Темпе, рече дека топењето на мразот одвнатре е „чест феномен на Земјата“.

Тој изјави: „Густиот снег и мразот може да се стопат одвнатре кон надвор, оставајќи ја сончевата светлина што го загрева како стаклена градина, наместо да се топи од врвот надолу“.

Тимот сега се надева дека повторно ќе го создаде правливиот мраз од Марс во лабораторија за да го проучи под слични услови на она што би го откриле на Црвената планета.