„30 години сум во среќен брак, но мојот сопруг не знае за мојот „таен фонд за бегство“ од 200.000 долари. Еве зошто верувам дека СЕКОЈА жена треба да има еден таков“

„Секои неколку месеци го проверувам мојот таен финансиски фонд, мојот „фонд за бегство“. Тоа ми дава чувство на утеха, како невидлива рака што ми ги погалува рамениците и ми дава уверување дека сè ќе биде во ред, без разлика на тоа што животот ќе ми донесе.

И навистина, ќе биде во ред затоа што јз имам оваа поддршка. Боговите или какви било сили што ја водат мојот судбина можат да ми испратат што сакаат, но никогаш нема да потонам. Говорам за фонд што го заштедив без мојот сопруг да ја знае целосната сума. Тоа е повеќе од 200.000 долари, вклучувајќи акции и заштеди, сè на мое име. Овие пари не се само за „дождлив“ ден; тоа е мојата резервна опција ако некогаш ми треба да се преселам, да платам кирија, да купам друга недвижност или едноставно да опстанам без да зависам од некого.

Сега, веројатно ќе претпоставите дека мојот брак е во криза, дека се подготвувам да напуштам несреќна или насилна врска. Но, тоа е сосема погрешно. Јас сум во брак со љубезен, великодушен и финансиски стабилен маж кој ме прави среќна повеќе од 30 години. Всушност, верувам дека мојот „фонд за бегство“ го зајакнува нашиот однос. Тоа покажува дека сум со него по своја волја, а не од потреба, што мислам дека е пофална позиција по толку многу години заедно.

Надија Хусеин со својот сопруг

Додека некои може да го гледаат во измамнички или негативен контекст, јас го гледам како овластување. И не сум сама во тоа. Финансиските анкети покажуваат дека еден од пет луѓе има тајна заштеда, а јавни личности како Надија Хусеин признаа дека имаат еден таков фонд. За мене, тоа е начин да ја одржам мојата независност – како што вели Надија, дури и ако другите знаат за тоа, тие нема да имаат пристап.

Мојот сопруг знае дека имам заштеди, но не знае колку точно. Нашите финансии генерално се заеднички преку заеднички сметки за домашни трошоци, но сè што заработувам надвор од тоа е мое и го чувам. Израснав во семејство со финансиски потешкотии, а зависноста на моите родители го формирала мојот став за финансиската независност. Од млада возраст ветив дека секогаш ќе имам нешто заштедено за себе, за да можам да „бегам“ ако ми треба.

Кога се запознав со мојот сопруг, и двајцата заработувавме еднакво, и ја ја одбив идејата за заеднички финансиски фонд. Преку годините, како што семејството се зголемуваше, мојата заштеда исто така растеше, дозволувајќи ми да ја имам таа „квалитетна“ сигурност што секогаш сум ја сакала. Имаше краток период кога размислував да го искористам фондот за време на тешкиот период во нашата врска, но тој период помина. Се смиривме, а јас ја сфатив колку сум среќна со тоа што го имам.

Сега се приближуваме до постарите години и имаме свест за нашата смртност. Неодамна го имавме „тој“ разговор кога ги ажуриравме нашите тестаменти и си ги кажавме лозинките, за во случај ако еден од нас умре. Мислам дека и мојот сопруг можеби има свој „фонд за бегство“. И тоа е сосема во ред за мене“.