Денес го чуваат повеќе од 200 чувари вооружени со митралези, а во него се пронајдени неверојатни богатства: Какви тајни крие најбогатиот храм на светот?

Во храмот Шри Падманабхасвами во Индија е откриено скриено богатство кое содржи злато и накит во вредност од трилиони долари.

Ваквите наслови кружеа по весниците ширум светот. Тие напишале дека храмот, по откривањето на овие нераскажани богатства, сега се смета за најбогат верски објект во светот. Но, дали е ова единствената интересна работа за храмот кој се наоѓа во Керала?

Историја на храмот

Храмот Шри Падманабхасвами од 8 век е еден од 108-те главни храмови во Индија посветени на Господ Вишну. Еве еден мурти (статуа или идол) на Вишну легнат на змијата Ананта.

Во 18 век, во времето на кралот Мартанда Варма, храмот, кој во тоа време веќе бил стар илјада години, бил подложен на големи реновирања. Она што го гледаме денес е резултат на макотрпната реставрација на античкиот храм.

Кралот Мартанда бил познат како многу побожен човек и ја презел на себе и на кралското семејство грижата за храмот и луѓето што живеат околу него. Последователните владетели ја следеа традицијата Трипадиданам – т.е. давајќи богати донации за храмот и неговото божество. Последниот махараџа на Траванкоре, Шри Падманаба Дас Шри Читира Тирунал Бала Рама Варма го основаше трустот на храмот Шри Падманабхасвами во 1965 година за да продолжи со верските донации.

До денес, со храмот управува фондација на чело со кралското семејство. Донацијата не е ограничена само на оние кои живеат во државата, таа може да се направи од секаде и од кој било. Сепак, само локалните хинду жители смеат да влезат во храмот.

Но, зошто толку многу зборуваме за донации?

Работата е што уште во јуни 2011 година, како резултат на петиција поднесена до судот со која се бара транспарентност во управувањето со храмот и последователна истрага за одржувањето на храмскиот комплекс, во храмот Падманабхасвами беа откриени шест подземни сводови.

Трезори со богатства…и тајни

Потоа, пронајдените соби ги добија имињата сводови A, B, C, D, E и F. Од шесте, пет беа отворени, од кои беа пронајдени предмети како златни монети, статуи, накит, скапоцени камења, круни, па дури и тронови направени од злато!

Колекцијата се покажа како најголемата колекција на предмети од злато и скапоцени камења некогаш снимени. Специјалистите направија огромна работа – не беше лесна задача да се состави список на сè што беше пронајдено.

Од шесте трезори, само пет беа отворени по долга борба со мега-брави кои успешно ги криеја трезорите од светот стотици години.

Трезорот А содржел најголемо количество богатство од сите пет отворени трезори. Кога сите предмети беа комбинирани, резултатот беше неверојатна количина злато и други скапоцени предмети. Еве некои од наоди, чија проценета вредност би можела да надмине 1 трилион долари:

• цврст идол на Махавишну од чисто злато, висок 1,2 метри и широк околу 90 см, обложен со дијаманти и скапоцени камења;
• престол од цврсто злато, на кој требало да биде поставен 5-метарски идол на божеството;
• илјадници синџири од чисто злато, од кои еден бил долг 5 метри;
• вреќи со златни монети од Римската империја и средниот век.

И верувајте, ова не е ни врвот на ледениот брег. Едноставно е невозможно да се даде точна бројка.

Во Врховниот суд на Индија е поднесена петиција од јавен интерес со која се бара соодветна проценка на состојбата и евентуално промена на управувањето со храмот. Сепак, во 2020 година, кралското семејство победи во борбата и остана единствен сопственик и управител на храмот и се што е поврзано со него.

Зад затворени врати

Но, што се случи со неотворениот Трезор Б?

Така, доаѓаме до следниот дел од нашата приказна. Според различни вести, еден од трезорите во тоа време не можел да се отвори, без разлика колку се труделе експертите.

Згора на тоа, одборот за управување со храмот дури и не сакал да стори ништо за тоа, не поради напорната работа, туку затоа што се верува дека Трезорот Б е чуван од некакви натприродни сили. Беше кажано и дека секој што ќе се обиде да го отвори мистериозниот трезор ќе наиде на сериозни проблеми или дури и клетви.

Гласините се повеќе и повеќе растеа, а набрзо почнаа да зборуваат за тоа дека она што се наоѓа зад вратата на Трезорот Б го чувале отровни змии, нага, демони и други натприродни сили.

Исто така, беше кажано дека античките риши (мудреци) уште во ерата на Мартанда Варма ја запечатиле просторијата со фрлање магија на змија на нејзините врати. И само светец може да ја отстрани оваа невидлива бариера со правилно извршување на ритуалот и рецитирање на мантрата на Гаруда – митскиот крал на птиците на кој самиот Вишну јава.

Друга таква фантастична приказна за мистериозниот Трезор Б е тоа што некако се отвора кон Арапското Море преку систем од подземни тунели. Оваа гласина беше поткрепена со приказни дека оние кои се обиделе да ја отворат вратата на трезорот рекле дека одеднаш слушнале звуци на бранови кои удираат. По што тие, очигледно исплашени, се повлекле и се предале.

Што останува зад затворени врати – отровни змии или бурните води на Арапското Море – не знаеме.

Подоцна се додаде информација дека всушност има уште повеќе трезори – 8, а уште три трезори остануваат заклучени, а не еден, како што се мислеше претходно.

Неколку години подоцна се дозна дека Трезорот Б конечно бил отворен, но таму бил откриен уште еден таен трезор. Други рекоа дека само надворешната соба што води во просторијата била отворена.

Што и да е. Едно е сигурно – богатствата пронајдени во храмот се таму неколку илјади години. Сите тие дошле директно од кралства како Херас, Пандиас, Палавас, Чолас и многу други, чии владетели давале дарежливи донации за храмот Шри Падманабхасвами.

Како заврши сето тоа?

Во 2014 година, новинарот Џејк Халперн од списанието Њујоркер направи опширно интервју со луѓето кои ги отворија трезорите. Во неговиот материјал беше наведено следново:

„Вратите на трезорите А и Б бараа повеќе клучеви. Набљудувачите ги искористија клучевите за да ја отворат металната решеткаста врата на Трезорот Б и открија уште една цврста дрвена врата веднаш зад неа. Ја отвориле оваа врата и наишле на трета железна врата, која била заклучена.
Потоа го свртеа вниманието кон трезорот А. Повторно ги отворија двете надворешни врати, едната метална, а другата дрвена. Влегоа во мала соба со огромна правоаголна плоча на подот што личеше на падната надгробна плоча. На пет мажи им требаа повеќе од триесет минути за да ја преместат плочата. Под него најдоа тесен, целосно црн премин, едвај доволно широк за возрасен да помине низ малото скалило.
Пред да се спуштат набљудувачите, пристигнала противпожарна бригада и употребила специјална опрема за пумпање на кислород во заградениот простор. Имаше простор за складирање во подножјето на скалите“.

Еден од набљудувачите беше педесет и деветгодишен адвокат по име М. Балаговиндан, личен адвокат на Сундарарајан и доверлив пријател. Тој се присети на првиот пат кога го видел богатството:

„Кога го отстранија гранитниот камен, беше речиси целосно темно, освен мала количина светлина што доаѓаше низ вратата зад нас. Кога погледнав во затемнетиот свод, она што го видов изгледаше како ѕвезди кои блескаат на ноќното небо кога нема месечина. Дијамантите и скапоцените камења блескаа, одразувајќи ја она малку светлина што навлезе таму. Поголемиот дел од богатството првично било складирано во дрвени кутии, но со текот на времето кутиите пукнале и се претвориле во прашина. И така скапоцените камења и златото само лежеа на купишта на правливиот под. Беше неверојатно“.

Денес, храмот Шри Падманабхасвами го чуваат детектори за метал, камери за видео надзор и повеќе од двесте чувари, од кои некои се вооружени со митралези.

На 11 ноември 2015 година, до судот беше поднесен извештај од 500 страници, кој укажуваше на случаи на сериозни малверзации во управувањето со храмот и кражба на пронајденото злато од управата на храмот. Истрагата моментално е во тек и може да заврши во повисоките судови.

Стравот од непознатото и мистичното размислување се многу реални во Индија, па дури и судиите на Врховниот суд не се имуни на таквите легенди.