„Станав милионер на 27 години – еве неколку вообичаени совети за пари кои мора да исчезнат затоа што нè прават уште посиромашни“
Многумина велат дека миленијалците се првата генерација која има полоши услови од своите родители – и вистината е сурова. Ако животот се споредува со играта „Guitar Hero“, минатите генерации го играле во режим за почетници, а денешните млади играат на најтешкото ниво, со истрошен инструмент и скршен екран. Старите богаташи не започнуваат од нула во оваа економија – а тоа менува сè.
Јас, поранешен трејдер на Волстрит и авторка на „Rich AF“, го остварив првиот милион на 27 години – и можам да потврдам: системот е сериозно затворен за младите. Во ваква реалност, типичните „парични совети“ се едноставно застарени и штетни. Ова се митови кои ве држат сиромашни.
Содржина:
- Стапицата на „само најди подобра работа“ – непристапни мрежи, тешки почетоци и вистинските препреки на класната мобилност
- Зошто советот „најди поефтино живеалиште“ не функционира
- Не кафето и авокадото – туку инфлацијата нѐ оддалечува од целите
- Паниката е оправдана: Нашите генерации преживеаја економски шокови што ги променија правилата
Стапицата на „само најди подобра работа“ – непристапни мрежи, тешки почетоци и вистинските препреки на класната мобилност
Ако растеш во работничко семејство и се вработиш во средноголем град, како се доближуваш до компанија како Google? Не познаваш никој од индустријата, нема каде да добиеш пракса, а дури и да имаш диплома или сертификат – како твоето резиме ќе стигне до нивната врата?
Навистина, компаниите ги вработуваат луѓето од веќе постоечки мрежи – а тие мрежи се недостапни за мнозинството. Дополнително, работата не е само за пари – таа е поврзана и со идентитетот, локалната заедница, луѓето што ги сакаме. Зошто би ги напуштиле блиските и животот што го знаеме само за потенцијално повисока плата?
Зошто советот „најди поефтино живеалиште“ не функционира
Прво, каде е тоа поевтино место? Цените на недвижностите се вивнати – а зголемената цена на киријата и ригорозните проверки ги отежнуваат дури и најосновните услови за изнајмување.
Купувањето сопствен дом отсекогаш беше темелот за создавање среднокласно богатство и финансиска стабилност. Совети како „барај поефтино“ само нè оддалечуваат од единствената шанса за иднина со сопствен капитал.
Покрај тоа, емотивниот и физичкиот трошок од преселба не е нешто што секој е подготвен да го жртвува – ниту треба да биде.
И уште едно: Дали некој размислува дека веќе делиме сè? Само секој десетти млад човек живее сам. Останатите се со цимери, партнери или родители. Еден од тројца млади од 18 до 34 години сè уште живее дома.
Не кафето и авокадото – туку инфлацијата нѐ оддалечува од целите
Многумина веруваат дека малите уживања, како кафе или убав појадок, се преголема пречка за собирање пари. Но, вистината е друга. Инфлацијата е вистинската причина зошто заслугите на трудот се помалку вредни.
Кога цените растат побрзо од платите – како што се случува денес – и куќа и образование се опсесија за повеќето. Економистите ја сметаат инфлацијата од околу 2% годишно за „здрава“, но последниве години таа е далеку над тоа. Затоа младите генерации, наместо да штедат за големи цели, решаваат барем да уживаат во малите нешта што можат да си ги дозволат.
Паниката е оправдана: Нашите генерации преживеаја економски шокови што ги променија правилата
„Само опушти се, пазарот секогаш закрепнува“ – ова не е вистината што ние ја живеевме. Од 11 септември, Иранската војна, финансиската криза од 2008 година, Брегзит, Ковид-19, до крахот на големи банки во 2023 година: младите се растеа во свет што го тресеа трауми и несигурности.
Тоа што не ни одговараат старите правила за пари не нè прави „разгалени“, туку жртви на новата економска реалност. Сосема е во ред да чувствуваме страв и несигурност – и да сакаме свој финансиски мир.
“Култниот музичар Рамбо Амадеус тврди дека повторно живееме во време во кое национализмот се „пумпа“ и инсистира на поделби.
„Национализмот е тема за оние што заработуваат до 300 евра месечно. Им се сервира таа приказна. Кога платата ќе надмине 500 евра, тогаш започнува разговорот за гардероба и кафулиња. Кога ќе надмине 1.000, тогаш топ темата е здрава храна, летни и зимски одмори, а кога ќе се искачи на повеќе од 3.000, тогаш целата забава престанува. Луѓето тогаш зборуваат за временската прогноза и љубовта“, вели Рамбо.
А национализмот е главна тема во нашите балкански региони бидејќи повеќето луѓе имаат просечна плата од 300 до 500 евра, ако воопшто примаат плата, објаснува Рамбо.”
Коментирај анонимно