Микропластиката не само што ја загадува планетата – таа шири опасни бактерии и ни го загрозува здравјето, предупредуваат научниците

Содржина:

• Микропластиката е рај за опасните бактерии и бактерии отпорни на антибиотици – опасност за храната и нашите животи
• Научниците потопија пластични зрнца и фрагменти, како и дрво и стакло, во системот на реката Труро – микропластиката носеше многу повеќе гени за отпорност на антибиотици од другите материјали
• Опасни патогени како Flavobacteriia и Sphingobacteriia најчесто се најдоа на микропластиката, особено по низводно од болницата и постројката за отпадни води
• Микропластиката ја претвора природата во лабораторија за опасни бактерии и ги изложува луѓето и животните на нови ризици

Микропластиката е рај за опасните бактерии и бактерии отпорни на антибиотици – опасност за храната и нашите животи

Станува збор за неколку сериозни здравствени закани – од бактерии кои предизвикуваат болести и кои можат да завршат во синџирот на исхрана, до сè поголемата опасност од ширење на бактерии отпорни на лекови, што ги отежнува третманите и медицинските процедури. “Нашето истражување покажува дека микропластиките можат да бидат носители на штетни патогени и бактерии отпорни на антибиотици, зголемувајќи ја нивната долготрајност и ширење,” изјави морската научничка Пени Линдик од Plymouth Marine Laboratory. “Оваа интеракција е растечка закана за животната средина и јавното здравје и бара итно внимание.”

Научниците потопија пластични зрнца и фрагменти, како и дрво и стакло, во системот на реката Труро – микропластиката носеше многу повеќе гени за отпорност на антибиотици од другите материјали

Истражувачите потопија низи со ситни пластични зрнца што се користат во индустриското производство и третман на вода, како и полистиролни фрагменти слични по големина (околу 4 мм) на четири точки долж реката Труро, на југозападот на Англија. Овие локации беа избрани така што опфаќаа различни нивоа на загадување, врз основа на близина до постројка за отпадни води и болница. Како споредба, беа тестирани и мали топчиња од стакло и дрво, како и пластични “био-зрнца”, кои се користат за размножување бактерии што ја прочистуваат водата. Меѓутоа, кога овие био-зрнца ќе излезат од постројките и истечат во реките, можат сериозно да влијаат на околината. По два месеци, научниците го анализираа бактериолошкиот состав на материјалите. Интересно, составот на бактериите најмногу зависеше од местото на земање, а не од видот на материјал. Сепак, токму пластичните честички имаа особено загрижувачки резултати – на нивните биофилмови се пронајдени значително повеќе гени од бактерии отпорни на антибиотици отколку на дрвото или стаклото.

Опасни патогени како Flavobacteriia и Sphingobacteriia најчесто се најдоа на микропластиката, особено по низводно од болницата и постројката за отпадни води

Освен што беа носители на отпорни бактерии, пластичните честички служеле и како колонии за опасни патогени, вклучително и Flavobacteriia и Sphingobacteriia. Овие патогени беа во поголема концентрација на микропластиката низводно од болницата и пречистителната станица, иако тие видови не беа бројни во обичната вода. “Нашето истражување покажува дека микропластиката не е само еколошки проблем – таа има улога и во ширењето на отпорноста кон антибиотици”, вели микробиологот Ејми Мари од Универзитетот во Ексетер. “Затоа ни требаат интегрирани, сеопфатни стратегии за справување со загадувањето од микропластика и заштита и на природата, и на здравјето на луѓето.”

Микропластиката ја претвора природата во лабораторија за опасни бактерии и ги изложува луѓето и животните на нови ризици

Научниците планираат да го прошират истражувањето и да земат примероци од повеќе различни места и под повеќе еколошки услови, за да ја утврдат вистинската закана. Тие бараат и конкретни мерки за да се спречи продирањето на пластиката, особено на био-зрнцата, во околината. Овие наоди покажуваат дека не треба да се грижиме само за токсичноста на микропластиката, туку и за нејзиниот капацитет да стане нов „инкубатор“ за опасни бактерии – заканувајќи го здравјето на луѓето и дивиот свет каде и да се натрупа пластиката. “Оваа работа ја истакнува разновидноста и понекогаш штетните бактерии што растат на пластиката во животната средина,” вели морската научничка Емили Стивенсон од Универзитетот во Ексетер, па затоа “препорачуваме секој доброволец што чисти плажа да носи ракавици и да ги мие рацете по акцијата.” Ова истражување е објавено во списанието Environment International.