Искрена исповед на Горан Чурковиќ, поранешен наркоман и криминалец од Сплит: Мојот живот се дели на „дел без Бог“ и „дел со Бог“

Содржина:

• Живот без Бог – траума, болка и деструкција во дом полн со тишина и алкохол
• Пресвртната ноќ – признание, очајна молитва и необичен спасител што се појавува на улица
• Живот со Бог – пеколниот почеток во „Ченаколо“, срамот кој станува снага и првиот преграток со таткото
• Денес – живот што не е совршен, но е нормален чудо и сведоштво за спасот

Живот без Бог – траума, болка и деструкција во дом полн со тишина и алкохол

Горан расте во Сплит, во католичко и традиционално семејство што однадвор изгледа нормално. Но дома владее тешка тишина, полна со болка што никој не се осмелува да ја изговори. Кога е дете, Горан ја губи сестрата, а брат му едвај преживува тешка болест. Мајка му паѓа во депресија и алкохол, а татко му е отсутен морнар, строг и студен. Во тој дом не се зборува за чувства или смисла. Горан чувствува дека не припаѓа, а училиштето го доживува како затвор. Почнува да бега од дома, најпрво за неколку часа, потоа за цели денови. Улицата станува негов дом – таму учи да пуши, се навлекува на алкохол и избегнува осудување. Со време, бегањето станува навика, напушта училиште, се впушта во ситни кражби и насилство. Дрогата не доаѓа веднаш – прво марихуана, па хероин. Со тоа доаѓа криминал, затвор, психијатрија. Горан вели дека најопасното не е дрогата, туку губењето на совеста. Следуваат години на улица, без пријатели, без иднина. Како што ќе признае: Тоа е точката кога смртта изгледа како олеснување, а човекот не сака ни да живее, ни да умре.

Пресвртната ноќ – признание, очајна молитва и необичен спасител што се појавува на улица

Една ноќ, бидејќи конечно престанува да ги обвинува другите, кажува: „Јас сум виновен за тоа што станав.“ За првпат се моли – не знае како, не поради вера, туку од очај. Молитвата не е убава, туку искрена. Наскоро во животот му се појавува Дијана, жена што го бара по име и му раскажува за заедницата „Ченаколо“ во Меѓугорје – место без дрога, без алкохол, без телевизија, само работа, молитва и ред. Иако нема доверба, оди таму – затоа што нема друга опција.

Живот со Бог – пеколниот почеток во „Ченаколо“, срамот кој станува снага и првиот преграток со таткото

Кога пристигнува во Ченаколо, неговата состојба е ужасна, но го примаат и покрај правилата. Првиот месец е вистински пекол – телото бара дрога, умот вреска, нема ништо што ќе го одвлече вниманието, само работа и молитва, од утро до вечер. Никој не го жали или утешува со зборови, но луѓето му покажуваат грижа преку дела. Тоа го срами, но тој срам почнува да го гради. Полека, се менува – работата му враќа ритам, молитвата мир, редот – структура. По некое време, доаѓа татко му, првпат се гледаат по години – нема говори, само солзи и прегратка. Тогаш сфаќа: „И татко ми бил скршен, само што никој него не го спасил.“ По неколку години, со помош на отец Славко Барбариќ добива работа и шанса за нов живот. Подоцна ја запознава Катерина – девојка што го одбива поради минатото, но таа ја освојува не со зборови, туку со упорност и промена.

Денес – живот што не е совршен, но е нормален чудо и сведоштво за спасот

Горан не вели дека животот му е совршен – туку дека е нормален, а тоа за него е чудо. Свесно вели: пред Бог – хаос, бегство и уништување; со Бог – ред, одговорност и смисла. И постојано повторува едно: „Јас не паднав одеднаш. Јас пропаѓав логично. И исто така – се спасував логично.“