Антарктичка мистерија: Ледената рекат Оникс тече спротивно на сите правила, но е и дом на неколку живи организми

Кога мислиме на Антарктикот, првото нешто што ни паѓа на ум се бескрајните ледени полиња, вечниот студ и целосното отсуство на живот. Но, дали знаевте дека овој континент ја крие една од најнеобичните реки во светот? Ова е реката Оникс, која не само што постои меѓу мразот, туку и тече спротивно на сите закони на природата.

На прв поглед, може да изгледа дека не може да има реки на Антарктикот. Сепак, реалноста се покажува како многу поизненадувачка: оваа ледена пустина засолнува голем број водни патишта кои оживуваат само неколку месеци годишно. Најпозната од нив е реката Оникс. Иако неговата должина е само 32 километри, за стандардите на ледениот континент е вистински џиновски поток.

Оникс потекнува од долните слоеви на глечерот Рајт и се движи кон запад покрај сувите долини МекМурдо додека не стигне до езерото Ванда. Најинтересно е што оваа река тече во спротивна насока од океанот. Овој феномен се нарекува ендореичен истек, кога водата не наоѓа излез во светскиот океан, туку останува во внатрешноста на континентот. Глечерите го блокираат излезот од долината Рајт, принудувајќи ја водата да најде друг пат до резервоарите во внатрешноста покриени со мраз.

Оникс е непостојана река. Се појавува само во лето, кога температурите се зголемуваат толку високо што глечерот Рајт почнува да се топи. За разлика од големите реки во светот, како Амазон или Конго, на Оникс не му се потребни планински извори или подземни извори. Неговото постоење е целосно зависно од процесите на топење на мразот.

И покрај неговата уникатност, Оникс не е лишен од живот. Оваа река е дом на различни микроскопски суштества, вклучувајќи тардигради, нематоди, цијанобактерии и фитопланктон. Покрај тоа, научниците забележале случаи на цветање на алги во водите на Оникс, иако тука нема риби.

Како и многу природни локалитети, Оникс се соочува со закани поврзани со глобалното затоплување. Истражувањата покажуваат дека сезоната на поплави започнува порано и трае подолго, иако волуменот на вода во реката постепено се намалува. Зачестени се и поплавите кои се случуваат во особено топлите години. На пример, во 1984 година, истражувачите од Нов Зеланд дури можеа да се спуштат и да пловат низ оваа река.