„Бев атеист. Но, видов доказ дека рајот и пеколот се вистински…а пеколот е пострашен отколку што може да замислите“

Сведоштва за искуства блиски до смртта

Во својата нова книга „Видливото натприродно: Истражување на ангели, демони, мистични соништа и други мистерии на невидливиот свет“, Стробел споделува сведоштва на луѓе кои имале блиски средби со смртта. Според лекарите, овие случаи немаат медицинско објаснување.

 

Во еден таков случај, самохрана мајка по име Мери тврди дека ја напуштила својата сопствена свест додека умирала во болница.
„Одеднаш се појави тунел и почувствував како нешто ме влече кон него. Мојот дух помина низ таванскиот вентилатор и низ плафонот.“

Таа опишала дека стигнала до место исполнето со љубов и светлина, каде што го видела целиот свој живот како филм.

„Ги почувствував сите добри и лоши дела што сум ги направила и нивните последици врз другите. Тоа беше тежок момент, но бев опкружена со безусловна љубов.“

Стробел вели дека доказот кој ја прави приказната на Мери особено убедлива е тоа што таа го забележала постоењето на налепница на горната страна на вентилаторската лопатка – нешто што било невозможно да го види додека била жива.

 

 

Слично сведоштво дала и пациентка по име Марија, која тврди дека за време на срцев удар излегла од телото и видела изгубена патика на прозорецот од болницата.

„Тоа беше машка патика, за лево стапало, темносина, со излижана област кај малиот прст и врвка пикната под петата.“

Болничкиот персонал подоцна ја нашол токму таа патика на опишаното место.

Слично сведоштво дала и пациентка по име Марија, која тврди дека за време на срцев удар излегла од телото и видела изгубена патика на прозорецот од болницата.

„Тоа беше машка патика, за лево стапало, темносина, со излижана област кај малиот прст и врвка пикната под петата.“
Болничкиот персонал подоцна ја нашол токму таа патика на опишаното место.

 

 

Седумгодишно девојче по име Кејти доживеала несреќа во базен и била клинички мртва цели 20 минути. Но, по три дена, направила целосно чудесно закрепнување.

Подоцна, на изненадување на докторите, таа детално го опишала тоа што се случувало во нејзиниот дом додека таа била без мозочна активност во болница.

„Таа точно кажа што читаше нејзиниот татко, како нејзиниот брат си играл со играчка-војник во џип, а мајка ѝ готвела печено пиле со ориз. Дури знаеше и каква облека носеле сите таа ноќ.“

 

Слепа жена тврди дека прогледала во текот на искуство блиско до смртта

Вики, жена која била слепа од раѓање, раскажува дека во моментот кога доживеала сообраќајна несреќа, за првпат во животот можела да види.

„Гледав како моето тело лежи во урнатиот автомобил, а подоцна ги гледав докторите како се обидуваат да ме спасат.“

Таа исто така поминала низ тунел и стигнала на прекрасно место, каде што ја пречекале двајца нејзини пријатели од детството. За првпат можела да ги „види“, иако никогаш во животот немала визуелно искуство.

 

Пеколот е пострашен од што мислиме

Иако повеќето искуства блиски до смртта се позитивни, Стробел опишува и искуства на луѓе кои тврдат дека биле однесени во пеколот.

Поранешен атеист и професор од Универзитетот во Северен Кентаки, Хауард Сторм, во својата книга раскажува како „умрел“ од чир на желудник.

„Некои мистериозни, пријателски фигури ме повикаа да ги следам. Одев со нив, но просторот стануваше сè потемен. Почнаа да ме удираат, гребат, клоцаат и касаат, додека се смееја и ми упатуваа навреди. Никогаш не сум видел толкава суровост. Во еден момент, ми го искинаа едното око, а ушите ми беа исчезнати.“

Но, кога извикал: „Исусе, спаси ме!“ – се појавила светлина и пар раце го извлекле.
„Кога ме допреа, си го видов телото – целото во рани и крв. Но потоа, полека, раните почнаа да исчезнуваат и се вратив во живот.“

Присуство на демони – случајот на доктор Галагер

Психијаторот Ричард Галагер исто така бил атеист. Но, еден случај го натерал да поверува во демони.

Една вечер, пред да запознае клиентка наречена Џулија – самопрогласена свештеничка на сатански култ – неговите две мачки, кои биле мирни, одеднаш почнале жестоко да се тепаат.

Следниот ден, кога ја сретнал Џулија, таа му се насмевнала и му рекла:

„Како ти се допаднаа мачките синоќа?“

Овој настан го натерал доктор Галагер да заклучи дека некои од неговите пациенти можеби не биле психички болни, туку опседнати.

„За необучено око, овие состојби може да изгледаат како психоза или пореметување на личноста. Но, за добро обучени психијатри, разликата е очигледна.“

Според Ли Стробел, овие сведоштва се дел од зголемениот број докази дека постојат сили кои науката не може да ги објасни. Некои од нив водат кон светлина и љубов – а други, кон непојмлив хорор.