„Бев атеист се додека едно блиско искуство со смртта не ме направи верник… еве што видов“

Поранешен атеист ја раскажа својата драматична приказна за искуството на работ на смртта кое го претворило во верник и му оставило „длабоко чувство на љубов“.

Хосе Хернандез, од Канада, рече дека неговото патување на „другата страна“ започнало со брутална несреќа додека работел како електроинженер на електрични водови покрај пат.

На 6 јануари 2000 година, кога неговиот колега го удрил камионот за комунални услуги, тогаш 46-годишниот Хернандез останал со неколку скршени ребра кои му го отежнувале дишењето, додека брзата помош го транспортирала во интензивна нега.

Иако не верувал во животот по смртта, Хернандез вели дека во тие моменти на силна физичка болка барал помош од повисока сила.

„Почнав да размислувам за Бог,“ се сеќава Хернандез на тие очајни моменти во болница. „Велев: „Ако ми помогнеш да го преживеам ова, ќе се сменам“. Стравот што го почувствував тогаш беше неверојатно силен. И почнав да си поставувам прашање: „Што ако Бог навистина постои?“ вели Хернандез.

Додека лекарите и медицинските сестри се обидувале да го спасат, Хернандез вели дека неговата свест била „пренесена“ низ темен, друг свет кој водел до мистериозно место исполнето со живи светла и бои што го оставиле „веднаш восхитен.“

Тој поминал три минути клинички мртов, се вратил, но потоа повторно паднал во истата состојба уште две минути, што, според него, изгледало како часови додека го гледал своето безживотно тело во болницата.

„Сè во што верував беше уништено кога умрев. Сето тоа што го верував во науката – не беше одговорот. Не. Имаше нешто повеќе, нешто што е создадено“ – рече Хернандез, кој сега има речиси 70 години.

„Очекував дека кога ќе умрам, ќе нема ништо, дека ќе престанам да постојам. Но, сега видов работи кои ми беа неверојатни“ – признава поранешниот атеист.

Хернандез објасни дека неговиот атеизам бил резултат на конфликтот меѓу спротивставените религиски верувања на неговите родители.

„Имав конфликт. Мајка ми беше католик, а татко ми беше од домородно потекло. Мајка ми велеше: „Оди пронајди го Бог во црква“, а татко ми велеше: „Погледни низ прозорецот. Бог е секаде, нели?“ Па јас избрав пат на науката“.

Додека лекарите правеле CPR на неговите оштетени ребра, Хернандез вели дека го гледал целиот настан од еден агол на собата, каде што стоела некоја „сенка, покрај вратата.“

„Само стоеше таму. И тогаш си помислив: „Имав толку тежок живот, можеби е во ред да си заминам“ И во истиот момент кога го помислив тоа, сенката се помести. Во мојот ум видов како нејзината рака ми се протегнува и ме допира за палецот на ногата. И во истиот момент кога ме допре, почувствував огромно олеснување, смиреност, мир и љубов. Бев во блаженство“.

Хернандез потоа ја опиша оваа сенка, налик на дух, како да му нуди утешни зборови додека преминувал на „другата страна.“

„Чув глас до мене како ми вели: „Замисли го твоето тело како автомобил, и тој автомобил има изминато пет милиони километри, и веќе нема што да направиме за да го поправиме. Мораш сега да се збогуваш со своето тело“.

Тој се присети и на чувството како да „паѓа“ низ црна дупка и се наоѓа во простор обвиен со светлина и топлина, исполнет со живописни бои.

Во овој друг свет повторно се сретнал со својот покоен татко, со кого имал тежок однос во животот. „Кога го сретнав татко ми на другата страна сфатив дека и ако не можеме нешто да кажеме тука, ќе можеме да го кажеме на друго место“

Научници, вклучувајќи тим од Универзитетот во Лијеж, Белгија, ги проучуваат ваквите искуства, анализирајќи заеднички елементи. Студијата, објавена во Consciousness and Cognition, покажала дека 80% од испитаниците чувствувале мир, 69% виделе светлина, а 64% сретнале духови или души на мртви луѓе.