Дали вашето дете има имагинарен пријател или доживеало реинкарнација? Сѐ повеќе деца низ светот сведочат за нивните минати животи и споделуваат детали за нивната претходна смрт

„Тоа е полето каде што умрев“, им кажува петгодишно момче на своите родители.

„Се сеќавам затоа што калта беше толку длабока што ми помина низ прстите“, спокојно вели тој додека покажува кон некогашното историско бојно поле во јужна Англија.

Освен шокот од нивниот син кој тврдеше дека е реинкарниран, неговите родители доживеаја уште поголем шок. Детето било мало и немало познавање од историјата, но сепак ја опишал заштитна покривка за нозете што ја носеле војниците од 1700 година до крајот на Првата светска војна.

Тој не е сам. Еден американски универзитет составил база на податоци со повеќе од 2.200 деца кои пренесувале спомени од минатите животи од 1960-тите. Критичарите веруваат дека овие приказни се инспирирани од други извори на информации како ТВ, интернет, семејни приказни – или само плодови на активната имагинација на детето. Но, две третини од тие случаи содржеле доволно детали за да се идентификува починатата личност за која детето верува дека можеби била, покажа неодамнешното истражување на Медицинскиот факултет на Универзитетот во Вирџинија.

Овие деца, обично на возраст од две до шест години, или го доживеале ова откако доживеале дежа ву при посета на одредено место – или мислите им доаѓале во луцидни соништа. Најпознатиот случај во Британија било малото дете Камерон Маколеј, ѕвезда на документарниот филм од 2006 година: „Извонредни луѓе – Момчето кое живееше порано“.

Од двегодишна возраст тој совршено го опишал својот дом на плажа во Хебриди – вклучувајќи ја и смртта на неговиот татко во сообраќајна несреќа и неговото домашно милениче црно-бело овчарско куче – и покрај тоа што никогаш не го посетил шкотскиот остров и ниту еден од неговото глазвешко семејство.

„Морам да одам во Бара, морам да одам во Бара, на моето семејство ми недостигам“, им рекол тој на своите родители.

Тој се присетил дека пливал во карпести базени и си играл со пријателите на плажата каде што слетувале мали авиони. Визиите на Камерон за животот таму биле толку реални за него што понекогаш ќе требало да го соберат од градинка додека плачел по своите родители на Бара. На крајот неговото семејство попуштило и го посетило семејството и нашле дом на плажата таму токму како што тој опишал.

И има повеќе такви случаи. Друг татко бил шокиран кога ја слушнал неговата двегодишна ќерка како зборува за „Нејзиниот друг татко кој починал одамна“. Таткото изјави: „Во тоа време се претпоставуваше дека таа има имагинарен пријател наречен Чарлс бидејќи често разговараше со него или за него. На крајот ја прашавме повеќе за Чарлс и таа рече „тој беше мојот друг татко кој почина одамна“. Почнаа да излегуваат малку по малку повеќе детали. Таа рече дека живеела во куќа со црна врата и опиша железни скали кои носеле нагоре во круг.

„Беше малку морничаво, но бев доволно заинтригиран да видам дали куќите во нашето предградие веројатно имале спирални скали и открив дека тоа е прилично честа карактеристика на некои од постарите имоти. Беше многу чудно и траеше само неколку месеци, со текот на времето таа престана да зборува за Чарлс, што морам да признаам дека беше олеснување“.

Семејство на друго мало девојче тврдеше дека таа покажала на пар гробници во рурална црква и изјавила дека тоа е местото каде што ги закопала нејзините родители, дури и ги знаела нивните имиња на плочите и датумите кога умреле. Го знаела и епитафот: „Тие беа многу сакани и во Божји прегратки“.

Четвртото дете, на возраст од три години, „многупати“ им кажало на своите родители дека се удавило во „несреќа со глисер“ кога бил „многу постар човек“.

Фокусот на овие приказни повторно се разгоре откако академска студија во САД ја зголеми можноста дека реинкарнацијата навистина може да се случи – затоа што стотици деца им го кажале тоа. Плашливите говори од млади деца кои тврдат дека живееле и умреле порано не треба да се отпишуваат како глупости, предупреди хипнотизерот и експерт за минати животи Тони Реј.

Реј, кој беше претседател на Британскиот совет на професионални хипнотизери 25 години, реагираше на студија во САД која документирала над 2.200 случаи каде децата необјасниво дале детални извештаи за настани за кои веројатно не можеле да знаат. Секоја година околу 120 семејства со деца со овие живи спомени секоја година контактираат со Одделот за перцептивни студии (DOPS) во рамките на Одделот за психијатрија и невробихејвиорални науки на Медицинскиот факултет на Универзитетот во Вирџинија.

Тоа го натерало директорот на одделот и автор на оваа тема, д-р Џим Такер, да заклучи: „Овде има докази што треба да се објаснат и кога ќе ги погледнеме овие случаи внимателно, некој вид на пренесување спомени често прави најмногу смисла“.

„Најчестото објаснување што родителите го даваат за ваквото однесување е дека нивното дете има „имагинарен пријател“, бидејќи честопати така се прикажуваат овие работи. Но, имав деца кои ми ги донесоа родители кои беа крајно збунети и на крајот на денот, откако работеа со детето, заклучокот дека тој или таа живееле претходно беше неизбежен“.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!