Денот на вљубените има изненадувачки темна и крвава историја

Иако не е наш празник младите во Македонија уживаат да го слават „Денот на вљубените“ и да им подарат нешто на своите сакани. Иако можеби се гушкате со некое цвеќе и чоколадо, се испостави дека Денот на вљубените има прилично темно потекло.

Тоа е таканаречениот празник „Hallmark“, ден за љубовни писма, слатки подароци, но Денот на вљубените не бил секогаш толку сладок. Всушност, се вели дека прославата започнала со обезглавувања, жртви на кози и непопустлив император, знаете, целосно типичен понеделник во антички Рим.

Па, како започна празникот?

Па, Денот на вљубените е прослава на Свети Валентин, маченик во Католичката црква. Сепак, Свети Валентин можеби бил еден од тројцата „Валентиновци“, од кои сите починале во рацете на императорот Клавдиј II, како што истакнува Мирор.

Првиот Валентин бил романтичен свештеник кој се спротивставил на наредбата на Клавдиј да им забрани на војниците да се венчаат. Клаудиј верувал дека самците се подобри војници. Наместо тоа, овој Валентин ги венчал војниците во тајност, што довело до смртна казна со обезглавување.

Следен бил епископот Валентин, кој исто така бил обезглавен од Клавдиј, додека третиот Валентин им помогнал на христијаните да избегаат од римските затвори.

Овој Валентин тогаш бил уапсен и ѝ напишал на својата сакана од ќелијата, потпишувајќи го писмото „од твојот Валентин“.

Поради недостигот на записи во ова време, тешко е да се каже дали Свети Валентин бил еден или се верува дека се сите тројца од овие луѓе.

Така, празникот и трите приказни за Валентин оттогаш станаа испреплетени со прославата. Како што ликот на Свети Валентин е нарушен од историјата, така е и денот кога се слави.

Некои сугерираат дека тој ден е за комеморација на смртта на Свети Валентин, додека други тврдат дека тој е замена за фестивалот Луперкалија. Луперкалија бил римски фестивал на плодноста, на кој свештениците се собирале во пештерата каде што основачите на Рим, братот Ромул и Рем, се вели дека биле одгледани од волк.

Во пештерата свештениците жртвувале коза и куче. Потоа ја потопувале козата во крв и со неа благо удирале на жените, во обид да ја зголемат плодноста.

Секој сака цвеќиња или чоколади, само можеби не жртвување кози во пештера.