„Го прочитав дневникот на мајка ми и дознав сурова тајна што не би ни можеле да ја замислите, а мајка ми ја криела цел живот од мене“

Се викам Хелен и имам 36 години. Мајка ми почина од рак пред еден месец. Се грижев за неа во последните две години и ја гледав како полека опаѓа, од ден на ден, без да можам да направам ништо за неа. Доцна ѝ беше дијагностициран, а ниту хемотерапија не помагаше. Бев подготвена за фактот дека мама наскоро ќе замине од овој свет, но кога тоа се случи, мојата тага беше толку огромна што не можев ни да плачам, бев само вкочанета.

Мајка ми ме сакаше повеќе од се. Таа ме разгалуваше, таа беше мојот најдобар пријател, мојот најмудар ментор, мојата најсакана личност во универзумот. За возврат ѝ вратив со двојна љубов; бевме многу блиски.

Но, мојот постар брат, Сем, е личноста која никогаш не сум можела целосно да ја разберам. Од детството отсекогаш беше многу оддалечен со мене и не гледав очигледна причина за тоа. Не, тој не беше агресивен кон мене и никогаш не ме навреди. Едноставно се однесуваше како да имам некоја болест која ќе му се прошири ако ме контактира. Ова отсекогаш било толку чудно, со оглед на тоа што нашата мајка нѐ сакаше и двајцата подеднакво и немаше никаква дискриминација во нашето семејство.

Ама за ова работите почнаа да се расплетуваат веднаш по погребот мајка ни.

Сем ми пријде и инсистираше да се воздржам од допирање на работите на мама на кој било начин. Тој рече дека сам ќе се справи со нивно сортирање. Сред мојата тага, се согласив, иако длабоко во себе, почувствував дека не е во ред Сем да ме спречува да пристапам до работите на мама. Меѓутоа, кога сопругата на Сем неочекувано почна да се пораѓа и тој мораше итно да оди кај неа, јас ја искористив приликата да истражувам во сортирањето на работите на мајка ми.

Чувствував дека би било неправедно некој, дури и мојот брат, да ми забрани пристап до работите на најважната личност во мојот живот. Игнорирајќи ги упатствата на Сем, почнав сама да пребарувам низ имотот на мама. Имав намера да задржам само неколку предмети, верувајќи дека Сем нема да има никаков интерес за нив бидејќи тие немаат посебно значење за него. Во тоа време, се чинеше доволно фер. Сега, би сакала да го послушав советот на Сем и да се воздржев од допирање на работите на мама, бидејќи она што го открив за време на процесот сега многу ми тежи.

Додека го средував имотот на мојата покојна мајка, налетав на една стара книга со антички изглед. Тоа беше нејзиниот личен дневник, исполнет со записи од само две години, период кој му претходеше дури и на моето раѓање. На него имаше напишано рачна молба од мајка ми која го повикува секој што ќе ја најде да ја почитува нејзината приватност и да се воздржи од читање на неговата содржина. Знаев дека ги прекршувам желбите на мајка ми со тоа што навлегувам во дневникот. Но, обземена од тага, копнеев по врска со неа и чувствував дека ќе ми го прости престапот. Додека ја разгледував неговата содржина, конечно ја разбрав мистеријата зад необичното однесување на мојот брат во текот на мојот живот. Шокантно, тој воопшто не ми беше брат туку… татко ми!”

Во дневникот на мама, таа ги детализираше околностите на моето зачнување. Таа напиша за тоа како кога се омажила за татко ми, тој не можел да има деца поради здравствени проблеми. Тие решиле да не користат донатор на сперма и наместо тоа го замолиле синот на татко ми, Сем, да биде биолошки татко.

Мама објасни во нејзините записи дека веруваат дека користењето на генетскиот материјал на Сем е најдобриот избор. Тие сметалњ дека тоа е осигурано дека детето ќе наследи особини од татко ми, вклучувајќи го неговото здравје и интелигенција. Сем се согласил да им помогне, гледајќи го тоа како начин да придонесе за нивното семејство.

Сега на 36 години разбирам дека мојот „татко“ е всушност мојот дедо, а мојот „брат“ е мојот биолошки татко. Моите две „сестри“ се, всушност, мои тетки. Оваа вистина беше скриена од мене со години, а и татко ми и мајка ми го носеа товарот на оваа тајна. Посакувам да можев да го слушнам ова директно од мајка ми; тоа би ми одговорило на толку многу прашања.

Откако ја открив тајната, му се обратив на Сем за да разговарам за неа. Но, неговата реакција беше неочекувана. Тој ме нападна, обвинувајќи ме дека ја нарушувам приватноста. Тоа беше негова страна што никогаш порано не сум ја видела и ме остави потресена и исплашена.

На крајот ги прекинавме врските, но јас се борам со болката што го изгубив. Сакам да се помириме и да ја обновиме нашата врска сега кога сите карти се отворени. Но, тој исчезна од мојот живот, оставајќи ме да се чувствувам напуштено и несигурно што згрешив.