Гробници или опсерватории? Револуционерното откритие за пирамидите во Гиза

Со илјадници години, величествените пирамиди во Гиза ја заробуваат имагинацијата на човештвото со нивната големина и мистерија. Сепак, неодамнешното истражување открива нов аспект на овие структури, менувајќи го нашето разбирање за нивната вистинска улога. Истражувачката Амелија Каролина Спаравиња тврди дека пирамидите не служеле само како гробници за фараоните, туку биле дизајнирани како сложени сончеви опсерватории, „го поврзуваат земното царство со небесното“. Резултатите од студијата се објавени на arxiv.org.

Користејќи модерна технологија, вклучувајќи ја и онлајн алатката SunCalc.net, Спаравиња успеала да открие скриени астрономски обрасци во распоредот на пирамидите. Нејзината анализа покажа дека секој од трите големи споменици е лоциран на таков начин што го следи движењето на сонцето во различни периоди од годината.

Големата Кеопсова пирамида, најголемата структура на комплексот, има единствена позиција во однос на хоризонтот. На денот на зимската краткоденица, тука се нуди неверојатен поглед на заоѓањето на сонцето. Овој настан ја симболизира поврзаноста на душата на фараонот со небесните циклуси, нагласувајќи ја идејата за вечно повторно раѓање. Античките градители можеле да постигнат таква прецизност преку употреба на примитивни, но ефективни уреди, како што е гномонот, кој им овозможувал да се движат по сенката на сонцето.

Втората по големина пирамида, во сопственост на фараонот Кафре, исто така се покажа дека е дел од грандиозен космички план. Иако е на само неколку стотици метри од Кеопсовата пирамида, неговата ориентација на хоризонтот е различна. Од оваа точка можеше да се набљудува изгрејсонцето на денот на летната краткоденица – моментот кога светилникот ја достигнува својата највисока точка на небото. Ова сугерира дека античките египетски архитекти им придавале големо значење на сончевите настани, интегрирајќи ги во нивните архитектонски дизајни.

Најмалата од трите пирамиди, Пирамидата на Менкауре, исто така не остана незабележана од истражувачите. Се испостави дека од северозападниот агол на оваа пирамида е можно да се набљудува изгрејсонцето на денот на летната краткоденица. Така, дури и овој скромен споменик се вклопува во општата шема на набљудувања на вселената, одржувајќи ја хармонијата меѓу земјата и небото.

За старите Египќани, сонцето имало свето значење. Го персонифицираше богот Ра, кој се сметаше за извор на живот и светлина. Сончевите циклуси играа клучна улога во религиозните ритуали и митологијата, одразувајќи ги идеите за раѓање, смрт и воскресение. Уредувајќи ги пирамидите да кореспондираат со важни сончеви настани, Египќаните создале симболична врска помеѓу земниот живот на фараоните и божествените сили на природата.

Откритијата на Спаравиња нѐ принудуваат да гледаме на пирамидите во Гиза поинаку. Овие гигантски споменици сега се појавуваат пред нас не само како моќни гробници, туку и како уникатни инструменти за набљудување на небесните тела. Нивната прецизност и хармонија сведочат за длабокото научно знаење на Египќаните, како и за блиската врска меѓу религијата и науката во античката култура.