Иконските прстени на Сатурн ќе исчезнат за неколку месеци — погледнете зошто
Дојдовме до точка на промена за „Сатурн“.
Гледајте ги прстените на Сатурн додека можете: прстените на оваа величествена гасовита планета ќе исчезнат во следните шест месеци. За среќа, тоа е само орбитална илузија.
Како ќе исчезнат прстените?
Во март 2025 година, прстените на Сатурн — кои се протегаат од 70.000 до 140.000 километри (или еквивалентно на 30 Земји) — ќе станат невидливи од Земјата. Ова исчезнување е привремено и се должи на наклонот на орбитата на Сатурн, што ќе ги постави прстените во совршено хоризонтална положба од наша гледна точка. Тие ќе бидат под агол од нула степени; моментално се на едвај видлив агол од 3,7 степени.
Иако прстените се огромни по должина, тие се тенки само околу 90 метри на повеќето места. Оваа тенкост ги прави невидливи од Земјата, која е оддалечена 1,2 милијарди километри. Ќе изгледаат како да гледате раб на парче хартија „кога е поставено на далечниот крај од фудбалско игралиште“.
За среќа, ова исчезнување не е трајно. Прстените исчезнуваат и повторно се појавуваат на секои 29,5 години — периодот кој е потребен за Сатурн да направи еден цел круг околу Сонцето. Прстените на Сатурн повторно ќе станат видливи по март 2025 година, пред да исчезнат повторно во ноември 2025 година.
Сатурн има седум различни прстени составени од мраз, карпести остатоци и прашина. Се верува дека овие прстени се остатоци од комети, астероиди и месечини кои биле уништени од моќната гравитација на планетата.
За жал, прстените на Сатурн би можеле целосно да исчезнат не само поради аголот на ротација на Сатурн. Според научниците, прстените би можеле да исчезнат за околу 300 милиони години. Ова се случува поради „прашлив дожд од ледени честички“ кои се влечат кон Сатурн под влијание на неговото магнетно поле, според НАСА.
Ова е само мал миг на интерстеларната временска скала, бидејќи нашиот Сончев систем постои милијарди години и се очекува да трае уште милијарди.
„Големиот заклучок е дека системите на прстени се привремени појави. Тие едноставно не се направени за да траат вечно“, рече Џејмс О’Донахју, постдокторант на Центарот за вселенски летови Годард на НАСА и главен автор на студијата, во 2018 година.
Коментирај анонимно