Инвазија на „вонземјани“: Причините поради кои треба да воспоставиме планетарна биосигурност

Добата на се поинтензивно истражување на вселената носи со себе нов ризик – инвазија на вонземски микроорганизми на Земјата и обратно, од Земјата до другите светови.

Ентони Рикиарди од Универзитетот Мекгил и неговите колеги во научното списание BioScience ги опишаа опасностите од таквите организми и посочија со кој пристап треба да се пристапи кон овој проблем.

Тие предупредуваат дека биолошката контаминација ги загрозува екосистемите исто како и здравјето на луѓето.

Биолошките инвазии се проблем на глобалната биосигурност и бараат ригорозни решенија поради штетата што ја предизвикуваат на релевантните сектори и здравјето на луѓето, пишуваат Рикиарди и неговите колеги.

Тие предупредуваат дека заканата е всушност уште понепосредна отколку што претходно се очекуваше. И покрај значајната микробиолошка претпазливост меѓу светските вселенски агенции, авторите истакнуваат дека бактериски соеви кои покажуваат екстремна отпорност на јонизирачко зрачење, сушење и средства за дезинфекција се изолирани во „чистите простории“ на НАСА што се користат за склопување на вселенски летала.

Но, написот посебно нагласува еден пристап за решавање на таквите алармантни сценарија, а тоа е појавата на полето на науката за инвазија, каде што научниците ги проучуваат причините и последиците од внесувањето организми во животната средина надвор од нивните еволутивни граници.

Истражувањата во науката за инвазиите произведоа нови сознанија за епидемиологијата, брзата еволуција, односот помеѓу биолошката разновидност и стабилноста на заедницата и динамиката на интеракција предатор-плен-паразит-домаќин, меѓу многу други концепти, велат Рикиарди и неговите колеги.

Тие, исто така, опишаа протоколи за рано откривање, проценка на опасност, брз одговор и процедури за изолација кои моментално се користат за инвазивните видови на Земјата и кои можат да се прилагодат за да се справат со потенцијалните вонземски загадувачи.

Тие истакнаа, со оглед на сознанијата добиени од науката за инвазиите, дека изолираните системи како што се островите, езерата и оддалечените живеалишта се најранливи на заканите од инвазијата. Увид во тешкотијата за предвидување на потенцијалната инвазија и клучната улога на раното откривање беше обезбедена од биологијата на инвазијата.

Рикиарди и неговите колеги сугерираат дека преносливите технологии за секвенционирање на ДНК во реално време, заедно со податоците за познати загадувачи на микроорганизми, можат да овозможат брз одговор на таквите закани.

Затоа Рикиарди и неговите колеги веруваат дека биолозите кои се занимаваат со инвазии мора да бидат вклучени во Комитетот за планирање на вселенското истражување на САД и дека тоа мора да се случи брзо. Ова ќе ги зајакне меѓународните протоколи за планетарна биосигурност, како за Земјата, така и за вонземски тела кои би можеле да содржат живот.