„Искршен автомобил“ и уште 6 возбудливи такси приказни што може да му се случат секому и кога најмалку се очекува

Се чини толку лесно, се јавувате на број, доаѓа возило и стигнувате таму до кадешто треба. Но, всушност не е така едноставно секогаш. Понекогаш наидувате на возачи кои долго ќе останат во вашето сеќавање. И таксистите имаат цел куп приказни за нивните клиенти.

• „Стигна „деловен“ автомобил да ме земе. Сè ќе беше добро, но на патот, возачот побара да ја погледне мојата апликација, долго време го проучуваше мојот рејтинг, а потоа продолжи и си даде 5 ѕвезди. Тој ги означи и речиси сите икони во делот „Што особено ми се допадна“ и си стави многу лајкови во пораката. Секако, сето тоа го избришав по завршувањето на патувањето“.

• „Резервиравме „удобно“ такси на аеродромот бидејќи бевме 4 лица плус багаж. И дојде мала кола. Се стиснавме и почнавме да го прашуваме возачот која е разликата помеѓу „удобност“ и „економичност“. А тој рече: „Кога возам, никогаш не сум груб со моите патници. Тоа е удобно“.
• „Веќе долги години работам како таксист и тоа не ми е само работа, тоа е вокација. Го сакам чувството на брзина, ветерот што ми го скокотка лицето. Мојот автомобил е моето семејство. Внимателно се грижам за него. Она што најмногу ме привлекува во тоа што сум таксист е запознавањето на различни луѓе. Можам да ги слушнам нивните приказни, да гледам различни животни ситуации и да бидам дел од овој уникатен микрокосмос што се расплетува во мојот автомобил. Многу луѓе што ги познавам мислат дека сум чудак и немам ништо против тоа. Немам семејство, но си го сакам животот таков каков што е. Со гордост можам да кажам дека се пронајдов себеси“.
• „Минатата ноќ, стигнав со пикапот на потребното место и таму ме чека оваа госпоѓа со 2 мали деца. Таа ја отвора вратата и децата почнуваат да влегуваат во автомобилот. Таа потоа на лош англиски ме прашува дали можам да ги земам само децата. Ѝ кажувам дека треба да дојде и некој друг возрасен. Таа оди да го викне нејзиниот дечко, кој почнува да ме кара зошто не ги земам децата. Тој вели дека тоа го направиле над 40 пати. Сакав да откажам, но децата не се мрдаа, а дечкото изгледаше непријателски настроен. Ги однесов децата до кадешто требаше и тие ме „наградија“ со две ѕвезди“.
• „Зедов патничка утрото која патуваше до голем трговски центар. На околу половина километар од дестинацијата, таа вели: „Оставете ме овде, ќе се прошетам и нема да мораш да го обиколуваш паркингот“. Подоцна забележувам дека на салдото има помалку пари отколку што треба. Потоа испадна дека патничката се пожалила дека не сум ја симнал на дестинацијата и морала со болна нога да го прошета цел трговски центар!“

• „Честопати морам да повикам такси. Многу е досадно што таму работат многу неспособни возачи! Ја одредувам крајната точка на рутата, а тие пристигнуваат на сосема друго место, ми се јавуваат и ми велат нешто како: „Преминете го пешачкиот, ве чекам“.
  Еден возач еднаш ми рече: „Можеш пешки, не е далеку“. Дали викам такси или треба да пешачам? Зошто ја работите оваа работа ако не можете да го работите она што треба да го работите? Досадни“.
• „Седев позади, сите прозорци беа затворени и се прашував зошто слушам бучава како прозорецот да е отворен. Потоа погледнав надолу и меѓу моите стапала имаше дупка на подот на возилото! Можев да го видам патот!“