Изгледа како играчка пајак… но всушност овој микро-робот е дизајниран да патува во вашето тело за да најде, па дури и да излечи болести. Би му дозволиле ли да влезе во вас?

Еден од нив имаше нозе и „да бидам искрен, изгледаше малку страшно“ – професорот Пјетро Валдастри опишува како еден од неговите дизајни за минијатурен робот способен да се движи низ човечко тело изгледа и е еден од 20-те прототипови што ги дизајнирал со потенцијал за дијагностицирање или „дури и лекување“ на различни болести.

„Идејата беше дека роботот-пајак ќе биде испратен во дебелото црево за да истражи сомнителен израсток, а нозете ќе помогнат да се создаде простор за да му се овозможи на роботот да се движи низ него – тоа е тесен простор“, вели професорот Валдастри, претседател на роботика и автономни системи на Универзитетот во Лидс.

Друг негов дизајн, кој изгледа како пар остри заби, ќе носи хируршки штипки во телото до каде што е потребно за да се спречи крварењето.
Сите мали роботи – познати како капсулни роботи – се опремени со камера, а некои исто така носат сензор што може да открие крварење или pH на ткивото (што може да утврди абнормалности и може да даде идеја дали е потенцијално канцерогено).
Роботот со капсула, исто така, треба да носи мал радио предавател способен да ги испраќа тие информации до надворешниот свет – за да може хирургот во реално време да види што се случува – и приемник, за да реагира на наредбите за одење напред и назад.

„Потоа, ако се открие нешто сомнително – или од самиот робот или од лекарот – роботот може да го исфрли лекот таму каде што е потребно.
Овие роботи се толку мали што би биле проголтани или вметнати преку отвор.
Звучи премногу? Всушност, не е така: зашто иако „страшниот“ робот-пајак не помина многу тестови, уште еден од минијатурните роботи на професорот ќе биде тестиран на човечки доброволци за прв пат следниот месец.

Процесот на колоноскопијата трае околу 45 минути и може да биде малку непријатен, така што пациентот нормално е под дејство на седативи.
Секоја година во Обединетото Кралство се прават околу 900.000 колоноскопии.
„Колоноскопијата е болна бидејќи вкочанета цевка е вметната во дебелото црево, која има многу свиткувања, но ендоскопот не е флексибилен“, вели професорот Валдастри.
Капсулниот робот, напротив, е мал уред во облик на цилиндар со димензии 2,5 cm на 1,5 cm – со големина на зрно.
„Со овој робот со капсула процесот би бил безболен, па на пациентот не би му требала ни седација“, вели професорот Валдастри.
„Исто така, потребно е долго време да се обучи некој да изврши колоноскопија, така што има недостаток на капацитет. Се надеваме дека ќе го подобриме тоа со нашиот роботски систем. На персоналот сепак ќе му треба обука, но за ова е многу полесно – тоа е како да научите да играте видео игра.

За испитувањата со луѓе, роботот ќе биде турнат преку дното на волонтерот во дебелото црево.
Прикачен на флексибилен, шуплив врзувач, потоа ќе биде „возен“ околу дебелото црево со магнетно поле контролирано од лекар со џојстик.

Кој би волонтирал за такво нешто? Професорот Валдастри вели дека има многу понуди – „многу од нив кои изгубиле роднини поради рак на дебелото црево“.