Јас сум баба и наплаќам за божиќната вечера: Дури и внуците треба да платат, а оние со поголем апетит плаќаат повеќе!

Божиќ, велат, е сезона на дарување и добра волја, и јас не сум исклучок од тоа правило.

Како 65-годишна мајка на пет деца и баба на седум внуци, вложувам голем труд да организирам совршен семеен Божиќ. Станува збор за стотици евра потрошени за храна, празнична декорација и подароци.

Иако писмата до Дедо Мраз се адресирани на Северниот Пол, некако секоја година завршуваат во мојот дом во Кардиф. Но, има еден детал за моите совршени празнични собири што можеби ќе ве изненади: јас наплаќам на моето семејство да дојдат и да ја јадат божиќната вечера кај мене.

Зошто? Колку и да звучи шкрто, јас сум пензионерка и трошокот за сето тоа одзема голем дел од мојата месечна пензија од 1.150 евра. Само за храната, обично трошам околу 350 евра, што е еквивалент на мојот цел месечен буџет за храна, и тоа само за еден оброк!

Не барам придонеси за струјата (иако можеби би требало, откако го изгубив дополнителниот зимски надоместок!), но искрено верувам дека во денешно време е фер ние, постарите генерации, да добиеме малку финансиска помош од нашите деца.

И не сум единствена во тоа: според една неодамнешна анкета на MoneySuperMarket, 46 проценти од Британците ќе бараат од гостите да придонесат за храна и пијалоци на Божиќ.

Иако ова може да изгледа како нешто Гринчовско, она што го наплаќам не покрива ниту половина од трошоците за готвење за 13 луѓе. Тоа е само симболична помош за да се намали финансискиот товар врз нивната сирота мајка.

Како го пресметувам? Направив пресметка според возраста и апетитот на секој член. Две од моите три ќерки (39 и 34 години) ќе платат по 14 евра. Моите синови (36 и 26 години) ќе платат по 18 евра.

Трите постари внуци (14, 12 и 11 години) ќе платат по 12 евра, додека петгодишното и шестгодишното дете ќе платат по 7 евра. На бебето од девет месеци сè уште не му наплаќам. Тоа вкупно изнесува 115 евра. Мојот зет оваа година нема да плати бидејќи тој обезбедува алкохол.

Моите деца побараа да чувам сметки за да докажам дека не заработувам од нив – мислам дека ќе им падне вилицата кога ќе видат колку сум всушност дарежлива!

Храната е скапа, а трошоците за живот растат. Просечната цена на божиќна вечера за четири лица пораснала за 6,5 проценти од минатата година и изнесува околу 37 евра. А јас готвам за многу повеќе луѓе од тоа.

Кога започна ова? Почнав да барам придонеси откако мојот сопруг почина од рак на панкреасот во 2015 година. Како вдовица која веќе беше на пат да се пензионира од наставничката работа, ми се чинеше нелогично да продолжам да ги обезбедувам моите возрасни деца кои се во добро платени работни места.

Првата година им предложив на децата да остават малку пари во една тегла за храна, но таа остана празна. Следната година сменив стратегија и побарав директно да ми префрлат пари на сметка до 1 декември.

Иако моите деца не беа воодушевени од тоа, многу мои пријатели, исто така баби и дедовци, ми честитаа за оваа одлука и почнаа да го прават истото.

Дали се вредни? На Божиќното утро станувам во 6 часот, а до 7 веќе сум во кујна. Полнетиот мисир со сите додатоци мора да биде совршено подготвен за ручекот во 13 часот.

На крајот од денот, исцрпена сум, но среќна. Сепак, се прашувам – дали ме земаат здраво за готово? Можеби следната година ќе биде редот на некој од нив да биде домаќин.

Кој знае, можеби тогаш јас ќе бидам таа што ќе плаќа.