Како една пилотска грешка ќе го предадеше тајниот авион на Русија „за влакно“ во рацете на НАТО

Сите правиме глупави грешки и поради нив можеме да се најдеме во незгодна ситуација. Но, грешката може да биде премногу скапа, особено ако сте воен пилот и пилотирате на нов таен проект. Пред 53 години, третата генерација борбен авион МиГ-21, гордост на советските производители на авиони и најтаинствените авиони во СССР, по грешка слета на воениот аеродром во сопственост на НАТО.

На 13 февруари 1967 капетанот Фјодор Зиновиев не само што пилоторал со тајната модификација на авионот туку раководел и со група од 4 авиони. Тие требало да бидат префрлени од советскиот аеродром на фабриката на авиони во градот Луховицки, во близина на Москва, каде ги модернизирале авионите. Дестинацијата била база во близина на малиот град Котбус, недалеку од Берлин.

Зиновиев имал работа само во базата во Темплин кај Бранденбург и добил наредба да слета во Котбус во последен момент, кога веќе бил во воздухот. Пилотите на 16-та гардаровска воздушна дивизија стигнале до Минск без никакви проблеми, ги набавувале своите резерви на гориво, ја минале ноќта и стигнале до крајната дестинација.

Гледајќи го германскиот град подолу, Зиновиев, како што е протоколот се обидел да контактира со аеродромот, но безуспешно, бидејќи кулата не одговарала. Во секој случај, капетанот ја распуштил својата единица, дозволувајќи му на секој пилот да дејствува самостојно. Сите пилоти успешно ја пронашле пистата на Котбус и слетале безбедно.

Зиновиев, кој го повтори своето прашање уште неколку пати и решил да слета. Пилотот верувал дека радиостаницата молчи поради техничка дефект на опремата и е целосно сигурен дека советската воздушна база е под него. Но, подолу бил аеродромот Тегел под контрола на НАТО во Западен Берлин. Згора на тоа, тоа бил во француската окупаторска зона.

Веднаш штом слетал каметанот ја сфатил својата грешка и се обидел да го сврти авионот и повторно да полети од истата писта. Но, војската на НАТО не останала рамнодушна тие ја сфатиле грешката на пилотот и во екот на Студената војна таква технологија била одлично оружје. Тие веднаш ја блокирале пистата со противпожарни возила и џипови за да спречат полетување на авионот.

Но, за среќа Зиновиев успеал да полета пред барикадата, затоа што новиот модел на авион бил кодифициран да полетува од кратки, па и писти без асфалт. Така тој полетал скоро веднаш вертикало и слетал на вистинскиот аеродром.

Откако слетал веднаш следел долг разговор со командантот на дивизијата, ноза среќа добил само усен укор, затоа што успеал вешто да се справи со ситуацијата.