Колин Фарел се отвора за ситуацијата на неговиот син Џејмс и животот со дете коешто боледува од Енгелман синдром

Колин Фарел отсекогаш бил многу таинствен за својот живот, особено кога станува збор за неговиот син Џејмс. Во едно неодамнешно интервју, тој конечно зборуваше за тоа како е да се чува син со ретко генетско нарушување.

Домот на Колин Фарел во Лос Анџелес врие од енергија која истовремено е возбудлива и малку тешка за актерот. Тоа не е типичната холивудска сцена на која тој е навикнат, но, тоа е од причина блиска до неговото срце.

20 годишниот Џејмс, синот на Колин, кој има Енгелман синдром, ретко неврогенетско нарушување, е невербален, но неговите експресивни очи зборуваат многу.

„Сакам светот да биде љубезен кон Џејмс“, искрено вели Фарел. „Сакам светот да се однесува со него со љубезност и почит“.

Токму оваа длабока љубов и заштитниот инстинкт го мотивираа Фарел да ја сподели својата приказна со јавноста за прв пат. Откако Џејмс ќе наполни 21 година во септември, Фарел е многу свесен за предизвиците што претстојат.

„Штом вашето дете ќе наполни 21 година, тоа е некако самостојно“, објаснува тој. „Сите заштитни мерки што се поставени, специјални часови, сето тоа исчезнува, така што останувате со млада возрасна личност која треба да биде интегриран дел од нашето модерно општество и почесто да биде сам“.

За да се реши овој јаз, Фарел ја лансира Фондацијата Колин Фарел, посветена на поддршка на возрасни деца со интелектуална попреченост. Фондацијата ќе се фокусира на застапување, образование и создавање иновативни програми за да се осигура дека овие млади возрасни ќе ја добијат поддршката што им е потребна за да напредуваат.

„Ова е прв пат да зборувам за тоа, и очигледно единствената причина зошто зборувам е што не можам да го прашам Џејмс дали сака да го направи тоа“, вели Фарел.

Фарел му зборува на Џејмс како да може целосно да разбере сè, и покрај комуникациските бариери што ги поставува Енгелман синдромот.

„Зборувам со Џејмс како да има 20 години и има совршено течно познавање на англискиот јазик и когнитивни способности соодветни на возраста. Но, не можам да забележам одреден одговор од него за тоа дали му е удобно со сето ова или не, па морам да се однесувам врз основа на тоа што го познавам духот на Џејмс и каков млад човек е тој и добрината што ја има во неговото срце“.

Џејмс се соочил со многу предизвици во животот, од совладување на основните моторни вештини до хранење, а Фарел не може сега да биде погорд. „Тој работеше толку напорно цел живот, толку напорно“, вели Фарел, размислувајќи за напорот што неговиот син го вложува во секојдневните задачи.

„Кога почна да се храни сам за прв пат, неговото лице на крајот изгледаше како Џексон Полок. Се гордеам со него секој ден затоа што мислам дека тој е магија“.

Фондацијата е нешто што Фарел сакал да го направи со години. „Со години, сакав да направам нешто во областа на обезбедување поголеми можности за семејствата кои имаат дете со посебни потреби, да ја добијат поддршката што ја заслужуваат“, вели тој. „Џејмс, и оние како него, го стекнаа правото да имаат поголем степен на индивидуалност и автономија во животот и поголем степен на заедница “.