Колку се нашите тела контаминирани? Нов експеримент открива микропластика во секој тестиран примерок од човечка сперма

Научниците пронаоѓаат микропластика буквално во секој агол и пукнатина што ја проверуваат во човечкото тело. Алармантните откритија сега се натрупуваат со толкава брзина, едвај има време да дозволиме вестите да допрат до нас, пред уште еден дел од нашата анатомија да се приклучи на списокот на контаминирани локации.

Набргу откако истражувачите во САД потврдија дека микропластиката го инфилтрирала ткивото на човечките тестиси, истражувачите во Кина сега ги открија загадувачите и во спермата. Тимот пронашол микроскопски фрагменти од пластика во секој примерок од семената течност обезбедена од 36 машки учесници од внатрешноста на Кина.

Честичките на полистирен (PS) беа најзастапениот тип пронајден, што сочинуваше речиси една третина од пластиката идентификувана во просечниот примерок. Истражувачите не се сигурни, но се сомневаат дека фрагментите од полистирен, полиетилен и ПВЦ првично биле проголтани или вдишени. Откако загадувачите ќе влезат во крвотокот, тие можат да ја преминат бариерата на крв-тестисот во семените везикули.

Истражувачите забележале и спектар на абнормални сперматозоиди кои пливаат во семената течност заедно со пластичните фрагменти. Загрижувачки е тоа што многу од ќелиите беа кратки, свиткани, намотани или имаа неправилни опашки, а некои изгледаа дека имаат проблеми со правилното движење.

„Иако овие забелешки се убедливи, воспоставувањето на директна причинско-последична врска помеѓу изложеноста на микропластика и аберациите на спермата сè уште е на повидок“, забележуваат истражувачите.
Здравствените ефекти на микропластиката во човечкото тело моментално се непознати, но нивниот потенцијал за репродуктивна токсичност ги загрижи научниците.
Денес, бројот на сперматозоиди паѓа со сè побрзи стапки низ целиот свет, и додека научниците сè уште не разбираат целосно зошто е тоа, хемиското загадување е поврзано со ефектот.

Кај околу 40 проценти од мажите, производството на сперма е нарушено од непознати причини. Некои научници се сомневаат дека микропластиката е занемарен, придонесувачки фактор.

Минатите студии на глувци, на пример, покажаа дека микропластиката може да ја оштети бариерата што ги дели тестисите од крвта, со што го нарушува квалитетот на спермата. Во овие студии, кога глувците беа изложени на фрагменти од полистирен, тоа доведе до помалку сперматозоиди, повисоки стапки на абнормални сперматозоиди и знаци на намалена активност на спермата.

Дали тоа важи за луѓето останува да се види, но резултатите ја нагласуваат итната потреба за „зголемена научна контрола и јавна свест “.

Иако големината на примерокот од сегашната студија е мала, наодите се придружуваат на две други студии од 2023 година, една во Кина и една во Италија, кои исто така открија микропластика во човечката сперма.

Во студијата од Италија, истражувачите откриле дека примероци од сперма со најдобар квалитет на сперматозоиди биле и оние каде што не била откриена микропластика. За разлика од овие претходни трудови, сепак, неодамнешните резултати дојдоа конкретно од поединци кои живеат далеку од производствените капацитети за пластика и крајбрежјето. Во морската средина, се смета дека микропластиката се акумулира во повисоки концентрации.

Меѓутоа, се чини дека човечката сперма сè уште ги впива остатоците од распаднато ѓубре, што укажува на сеприсутното ширење на микропластика во околината. Со оглед на тоа колку се неизбежни овие загадувачи, истражувачите во Кина повикуваат на „понатамошно истражување за потенцијалните репродуктивни влијанија на изложеноста на микропластика“.