Луѓето се на чекор поблиску до живот на Марс, бидејќи новата теорија има за цел да ја направи планетата погодна за живеење

Илон Маск има големи амбиции да го колонизира Марс до 2050 година, а новото научно откритие може да ги направи тие соништа реалност. Тим научници предложија „иновативен“ начин да се загрее Црвената планета за повеќе од 18 степени целзиусови за само неколку месеци, што според нив ќе биде доволно за да се одржи човечкиот живот.

Тие предложија вбризгување на големи количества марсовска прашина во атмосферата за да се подобри нејзината способност да ја задржува топлината, исто како што тоа го прават водената пареа и јаглерод диоксидот на Земјата.

Самиот Маск изјави дека планира да ги искористи природните ресурси на Марс за да ја „тераформира“ неговата постоечка атмосфера и да ја направи планетата потопла, влажна и во целина повеќе како Земјата.

„Не толку често добивате некоја навистина сосема нова, иновативна идеја за тераформирање“, изјави за „Science Magazinе“ Колин Мекинес, вселенски инженер од Универзитетот во Глазгов.

„Јазот помеѓу местото каде што е Марс и местото каде што би можел да биде Марс поради погодност за живеење е потесен отколку што може да мислиме“, додаде тој.

Пристапот на истражувачите всушност се заснова на истиот атмосферски механизам што ги поттикнува климатските промени овде на Земјата: ефектот на стаклена градина. Во моментов, атмосферата на Марс е толку тенка што топлината од сонцето лесно излегува од површината на планетата. Микроскопската големина и сферичната форма на марсовската прашина значат дека таа не е одлична во апсорпцијата на зрачењето или рефлектирачката топлина назад на површината.

Но, истражувачкиот тим верува дека тие би можеле да ги искористат железото и алуминиумот во прашината за да направат шипки долги девет микрометри. Тоа е приближно двапати поголемо од честичката на марсовската прашина.

Кога истражувачите тестирале како нивните честички ќе го апсорбираат топлинското зрачење и ќе го рефлектираат до површината на планетата, откриле „неочекувано огромни ефекти“, вели д-р Саманех Ансари од Универзитетот Нортвестерн и водечки автор на студијата.

Овој пристап би барал околу два милиони тони честички годишно, но нивното производство би било релативно лесно бидејќи состојките се токму таму на Марс. Тоа го издвојува овој нов пристап од претходните идеи за глобално загревање на Црвената планета.

За споредба, овој метод би бил приближно 5.000 пати поефикасен, тврдат истражувачите.

Сето ова е одлична вест за Маск. Но, загревањето на Марс е само еден чекор по долгиот пат што ќе треба да го помине пред да може да ја колонизира Црвената планета.