Мажите и жените се љубоморни од различни причини и има научно објаснување за тоа

Љубомората е многу силно чувство што во голема мера влијае на начинот на кој човек размислува и се однесува. И, иако се тврди дека е универзална особина, типична за човечките односи во речиси секоја култура, мажите и жените покажуваат различни варијации на истата.

Планот на еволуцијата

Во однос на еволуцијата, клучно е да не само да го живееме сопствениот живот, туку и да создаваме нови. Според истражувањето, мажите и жените се дизајнирани на одреден начин да направат 2 важни задачи: остават многу потомци и да инвестираат во благосостојбата на нивните деца колку што е можно повеќе.

Првата задача им е доделена на мажјаците, односно да забременат повеќе женки и да остават повеќе потомство, а втората им е доделена на женките, односно тие имаат тенденција да го изберат партнерот кој најдобро ќе се грижи за нивните деца. И оваа биолошка определба ги објаснува разликите во она што нè прави љубоморни.

Мажите сакаат да бидат сигурни

Бидејќи биолошки, мажите имаат мисија за репродукција, тие сакаат да бидат сигурни дека потомството што тие го одгледуваат е навистина нивно. Додека целиот процес трае внатре во жените, отфрлајќи какво било прашање дали бебето е нивно, за мажите не постои таква гаранција.

Значи, врз основа на овој факт, истражувачите објаснуваат дека мажите сметаат дека физичкото изневерување е полошо од емотивно, бидејќи сметаат дека е ризик да се инвестираат ресурси во деца кои генетски не се поврзани со нив.

Жените сакаат да го направат најдоброто за нивните деца

За жените, причината за љубомората е спротивна – тие сакаат цврста врска со партнерот за успешно чување на децата, што е, повторно, определено биолошки. Затоа тие се повеќе вознемирени од емотивното изневерување отколку од физичкото: тоа го зголемува ризикот да бидат напуштени и да ја изгубат помошта од партнерот.

Љубомората зависи и од врската

Сепак, една нова студија сугерира дека не само биолошките улоги влијаат на овие видови на љубомора, туку и на нашата перцепција за врската што ја имаме. Истражувачите зборуваа за 2 типа на приврзаност во врска, независен и безбеден и ја проучуваа нивната поврзаност со љубомората.

Луѓето од прв тип ја вреднуваат својата независност многу повеќе од што било друго, и се дистанцираат од длабоките врски. Независните луѓе стануваат љубоморни на немотивно ниво, а физичкото изневерување повеќе им пречи. За разлика од нив, безбедниот тип се чувствува пријатно во односите и ужива меѓузависност, а овие луѓе многу се вознемирени од емоционалното неверство.

Најинтересниот дел од ова истражување е дека мажите се покажаа како независни, а жените како безбедни. И повторно, овој резултат – иако е од друга перспектива ја потврди претпоставката дека мажите и жените имаат различна љубомора.