Мислевте само нашето здравство не чини? 75-годишен дедо од Англија оставен со тешко дишење и плачејќи од болка на болнички под повеќе од 12 часа затоа што НЕМАЛО КРЕВЕТ

Еден 75-годишен човек, Мартин Вејкли, поминал 12 часа легнат на подот во болница, без воздух и со болки, додека чекал кревет. Тој бил итно пренесен во болницата Медвеј Маритим во Кент, поради сериозни проблеми со дишењето, а подоцна бил дијагностициран со пневмонија. Мартин, кој има мултиплекс склероза и тешко седи долго време, легнал на подот бидејќи немало кревети. Поради тоа, имал болки во грбот и плачел од болка.

Неговата сопруга Трејси, која е во брак со него 23 години, била гневна и разочарана од условите, велејќи дека нивното искуство личи на болница од „трет свет“. Таа додала дека, иако болничкиот персонал се трудел, системот е пренатрупан и нема доволно ресурси.

Мартин, кој има четворица внуци, е во целост под грижа на неговата сопруга дома и практично е врзан за кревет поради неговата состојба со мултиплекс склероза. Госпоѓа Вејкли им објаснила на болничарите дека тој тешко може да седи долго време. И покрај ова, тие биле испратени во чекалната на ургентното одделение (A&E), која имала само пластични столчиња на кои господин Вејкли едвај можел да седи.

Кога болките во грбот станале неподносливи, тој се обидел да легне преку столчињата, но медицинска сестра му рекла дека мора да седи, бидејќи столчињата биле потребни за други пациенти. Околу 18 часот, госпоѓа Вејкли повторно побарала информации за времето потребно за добивање на резултатите од тестот на крвта, но тогаш ѝ било кажано дека нејзиниот сопруг погрешно бил означен како отпуштен.

Подоцна, доктор го прегледал и му препишал антибиотици бидејќи имал пневмонија и го приклучиле на небулизатор за да му помогнат да дише. И покрај тоа, тој морал да оди на рендген, па заедно со госпоѓа Вејкли се вратиле во чекалната, каде таа повторно побарала количка за него околу 20:30 часот. Госпоѓа Вејкли објаснува дека тој бил во толкави болки, што плачел.

„Ни беше кажано да бидеме трпеливи и да чекаме. Другите пациенти можеа да видат дека боли и му ги понудија седиштата. Околу 23.30 часот тој не можеше да ја издржи болката и се одлучи за подот, па го одведов на мирно место надвор од рендген и го легнав надолу за да му олеснам. Половина час подоцна, медицинската сестра што ја барав за количка дојде и рече дека сега има количка. Мојот сопруг се бореше да стане, а јас се борев да го земам од подот. Го одведов до наводната количка, но пациент сè уште беше на неа“.

Во 12.30 часот, г-дин Вејкли конечно добил кревет во одделот за мајстори, но креветот бил во ходник во коридор без приватност.

Во 11 часот во вторник, на 29 октомври – речиси 48 часа откако пристигнал во болницата – ѝ рекол на својата сопруга дека сака да си оди дома.

Медицинските сестри рекле дека тој мора да остане бидејќи ги чекаат резултатите од крвта или барем да се врати за неколку дена.

„Тие рекоа „ќе се вратиш за неколку дена“, но Мартин рече „Нема, попрво ќе умрам“. Немаше приватност, не можете да се измиете правилно, па дури и да се пресоблечете – вие сте во коридор. На Мартин му беше тешко да спие бидејќи постојано имаше луѓе кои поминуваа покрај тебе. Имаше вклучени светла и беше многу бучно. Луѓето бараа да им се извадат канилите бидејќи не можеа повеќе да издржат. Имаше еден човек, чија глава крвареше и Бог знае колку долго беше таму, но тој беше таму многу пред нас. Пред нас седеше една госпоѓа која беше таму 11 часа подолго од нас и немаше ниту кревет, туку беше на количка“.

Трејси планира да поднесе формална жалба до болницата, но додава дека таа и нејзиниот сопруг се целосно исцрпени од ова искуство.

Во изјава, главната сестра на болницата се извинила за лошото искуство на господин Вејкли, додавајќи дека болницата се соочува со голем број пациенти и дека персоналот работи неуморно за да обезбеди најдобра можна грижа.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!