„Мојот сопруг ми донесе даска за сечење во креветот кога бев многу болна, за да направам вечера“

Не знам што да мислам и што да правам за мојата неодамнешна семејна ситуација. Мојот сопруг Џо (34) и јас сме во брак веќе 3 години. За нас двајцата ова е втор брак и мислев дека после моето прво несреќно искуство со бракот, конечно најдов некој кој е сериозен за врска.

Бевме во врска 5 месеци пред Џо да ме запроси. Малку се двоумев, бидејќи сè уште не бев сигурна дали тој е оној со кој можам да го поврзам мојот живот. Но, тој беше толку внимателен што конечно се согласив да се омажам за него.

Џо ме купи со своето огромно внимание пред нашиот брак. Тој буквално ме опсипуваше со грижа, обидувајќи се да го предвиди моето расположение и моите желби, со него се чувствував како принцеза.

Општо земено, нашата врска и нашиот брак беа идилични, до неодамна, кога открив дека веројатно мојот сопруг се преправал сето тоа време. Претпоставувам дека целата негова грижа и внимание беа само замка за да ме направи повеќе зависна од него во бракот. Сега, тој го покажа своето вистинско лице, а јас открив многу непријатна страна на неговата личност по мал инцидент што неодамна се случи меѓу нас.

Овој инцидент се случи пред околу 2 недели и сè уште не можам да престанам да размислувам за тоа. За контекст, мојот сопруг и јас имаме прекрасна семејна традиција. Заедно одиме на пазарење намирници, а потоа заедно подготвуваме оброци. Отсекогаш мислев дека е слатко и ни помогна во понатамошното поврзување како брачна двојка. Но, неодамна, едноставно не можев да ја задржам оваа традиција поради здравствени проблеми, а однесувањето на мојот сопруг ме полуди.

Се чувствував многу лошо. Му реков на сопругот дека сакам да јадам супа, но не можам да готвиме заедно. Едвај можев да мрднам со прст. Мојот сопружник почна да готви сам. Бев во кревет, со висока температура, кога ми донесе даска за сечење, нож и зелка за сечкање и смело ми рече: „Јас ја правев оваа вечера сам во кујната, ти беше во кревет, па си помислив можеби сепак можеш да помогнеш од својот кревет“.

Му реков на Џо дека не се чувствувам добро и очигледно не можев да помогнам во подготовката на вечерата. Реков и дека повеќе не ми се јаде. А потоа Џо повторно почна да ја покажува својата грижа, велејќи: „Но, душо, сепак ти треба нешто правилно да јадеш, тоа е добро за твоето здравје! Ајде да одиме заедно да ти ја зготвиме супата, што е проблемот?“

Ова може да изгледа ситница, па дури и мајка ми вели дека претерувам, но по овој инцидент се чувствувам како да изгубив почит кон мојот сопружник. Тој одеднаш се претвори од многу грижлив човек во плитка и апсолутно рамнодушна личност, која повеќе се грижеше за вечерата и семејната традиција отколку за благосостојбата и здравјето на неговата сопруга. Што да правам?