Морничавите свирежи на смртта на Ацтеките имаат чуден ефект врз човечкиот мозок: „Звучи како најстрашниот крик на болка!“

Застрашувачкиот звук на Ацтечкиот свиреж на смртта, кој се движи од заканувачко шиштање до врескачко пискање, е исто толку морничав како и неговиот изглед.

Истражувањата покажуваат дека неговите тонови не само што создаваат страшна атмосфера, туку и активираат повисоки центри во мозокот. Швајцарски и норвешки научници открија дека овие звуци се мешавина од природни и вештачки елементи, што ги прави тешки за категоризација и будат чувство на неспокојство. Со оглед на ова, се претпоставува дека Ацтеките ги користеле за засилување на религиозните и жртвени ритуали.

Се шири гласина дека овие свирежи служеле за заплашување на непријателите во војните, но таа теорија е спорна, бидејќи нема пронајдено свирежи на бојни полиња или во гробови на воини.

Тимот на невронаучникот Саша Фрухолц од Универзитетот во Цирих спровел истражување со 70 европски волонтери, кои слушале звуци вклучувајќи ги и оние од овие свирежи. Дел од испитаниците биле подложени на fMRI скенирање за време на експериментот. Повеќето го опишале звукот како сличен на крик.

„Звуците од свирежите на смртта се доживуваат како застрашувачки и нејасни по потекло, што го зголемува активирањето на мозочните области за обработка на сложени информации“, пишуваат истражувачите.

Звукот активирал ниски аудитивни региони, кои се чувствителни на алармантни звуци, како детски плач или врисоци. Исто така, биле активирани и региони како инфериорниот фронтален кортекс и медијалниот фронтален кортекс, одговорни за сложена класификација и асоцијативна обработка. Во споредба со други звуци, тие на смртните свирежи се класифицирале блиску до алармантни звуци, како сирени и како човечки звуци на страв и болка.

Многу вакви свирежи се пронајдени во гробови датирани од 1250 до 1521 година. Некои биле поврзани со ритуални погреби, што укажува на нивна симболична улога. Истражувачите претпоставуваат дека можеби биле поврзани со божеството на ветерот Еекатл или со студените ветрови на подземниот свет Миктлан.

„Со оглед на нивната застрашувачка природа и поврзаноста со ритуални жртви, веројатно свирежите на смртта се користеле во ритуални контексти, особено во обреди поврзани со мртвите“, заклучуваат истражувачите.