„Најдов 185.000 долари на мистериозно место во куќа кадешто работев. Откако ги најдов животот ми се претвори во кошмар, дури и завршив на суд!“

Човек кој мислел дека е неговиот среќен ден кога пронашол 185.000 долари скриени зад ѕид, вели дека неговиот сон се претворил во скап кошмар.

Градежникот Боб Китс од САД ја реновирал бањата на дом во близина на езерото Ири, Кливленд, кога открил две мистериозни заклучени кутии обесени со жица под ормарот со лекови.
Внатре пронашол коверти со повратна адреса за новинската агенција „P. Dunne“.

Излегува дека пликовите содржеле 153.000 долари, а картонската кутија имала уште 32.000 фунти.
Но, наоѓањето на парите од крајот на 1920-тите се претворило во жив кошмар за г-дин Китс бидејќи тој и сопственичката на куќата, Аманда Рис, не можеле да одлучат како да ги поделат парите.

Таа се понудила да му даде 10 отсто од готовината, но тој сакал 40 отсто – и работите набрзо станале потешки.

Г-ѓа Рис откри дека потрошила околу 14.000 долари на луксузно патување на Хаваи со нејзината мајка, а исто така продала дел од ковертите на „eBay“ и на продавач на монети.

Таа, исто така, тврдела дека околу 58.000 долари биле украдени од кутија за чевли во нејзината гардероба, но никогаш не го пријавила инцидентот кај полицајците.

Работите станале уште полоши откако г-дин Китс рекол дека г-ѓа Рис го обвинила за кражба на парите.

Таа, наводно, почнала да му остава заканувачки телефонски пораки бидејќи ситуацијата станала непријатна.

Конечно, г-ѓа Рис се откажала од своето барање за преостанатите 24.000 евра и судовите му дале на Китс 13,7 отсто, а остатокот на 21-от наследник на г-дин Дан, човекот чие име било на ковертите.
Судскиот судија во округот Кујахога, Чарлс Браун, рекол дека готовината во пликовите им припаѓале на наследниците бидејќи биле означени со името на г-дин Дан.

Судијата рекол дека готовината во картонската кутија треба да ѝ припадне на г-ѓа Рис како сопственичка на куќата – но таа се откажала од барањето, па г-дин Китс можел да ги земе парите што ги нашол.

Гид Марцинкевичиус, адвокат кој го застапувал имотот на Дан, рекол: „Јас го нареков случајот со алчноста. Ако овие две лица седнаа и ги решеа своите спорови и ги поделеа парите, наследниците немаше да знаат за тоа. Бидејќи не можеа да седнат и да го поделат на рационален начин, и двајцата загубија“.