Најспориот научен експеримент на светот, наречен „Падот на катранот“, трае речиси 100 години и сè уште не е завршен – еве како функционира!

Во 1927 година, започна еден од најинтригантните научни експерименти кој, дури и денес, продолжува да трае. Експериментот познат како „падот на катранот“ е рекордер за најдолг научен експеримент во лабораториски услови и симбол за бавното, но упорно следење на науката.

Што е експериментот со падот на катранот?

Овој експеримент, започнат на Универзитетот во Квинсленд, Австралија, од професорот Томас Парнел, имал цел да докаже дека некои супстанции, кои изгледаат како цврсти, всушност се течности со висока вискозност.

Вискозноста претставува отпорот на една течност при протекување. На пример, водата има ниска вискозност, додека лепакот е многу вискозен. Катранот, материјал што некогаш се користел за водоотпорност на бродови, е познат како најгуста течност во светот.

Како се изведува експериментот?

Професорот Парнел во 1927 година го загреал катранот и го налеал во стаклена инка. Откако се оладила, супстанцијата останала да се стабилизира цели три години. Во 1930 година, стеблото на инката било пресечено, што овозможило катранот многу бавно да почне да капе.

Експериментот не бил поставен под строго контролирани услови, што значи дека температурата во просторијата влијаела врз процесот.

Во текот на речиси 100 години, забележани се само девет капки катран. Просечно, една капка паѓа на секои десет години. Последниот пад се случил во април 2014 година, кога осмата и деветтата капка се споиле. Во моментов, експериментот го води професорот Ендру Вајт, кој го заменил садот за да ги задржи осумте претходни капки пред деветтата да се спои. Меѓутоа, оваа замена предизвикала деветтата капка да се откачи.

Десеттата капка се очекува да падне во текот на 2020-тите години, додека експериментот продолжува да го фасцинира научниот свет.