НАСА испрати глувци во Вселената и нивните коски претрпеа шокантни промени

Големи оштетувања на коските кај глувците во вселената

По 37 дена во орбитата, научниците забележале дека не сите коски кај глувците биле подеднакво погодени. Најмногу оштетувања имало на бутната коска (фемурот), особено на нејзините краеви каде што се спојува со колкот и коленото. За разлика од тоа, коските во рбетниот дел на глувците останале релативно недопрени.
Ова покажува дека коски кои поднесуваат тежина на Земјата се најмногу погодени од микрогравитацијата во орбитата.

„Користи ги или ќе ги изгубиш“ – клучен фактор во деградацијата на коските

Научниците ја споредуваат оваа појава со невронауката, каде што мозочните врски се губат ако не се користат. Ако коските кои поддржуваат тежина не се „вежбаат“ како во нормални услови, тие почнуваат да се разградуваат.
Дури и на Земјата, кога глувците биле сместени во кафези што ја ограничуваат нивната подвижност, забележано е намалување на густината на коските, но во многу помала мера отколку кај глувците изложени на микрогравитација.

ж

Не е виновна вселенската радијација

Ако губењето на коскена маса беше предизвикано од вселенската радијација, тогаш научниците ќе очекуваа системски промени во целиот скелет. Но тоа не се случило.
Истражувачите велат дека ако радијацијата беше главниот виновник, густите надворешни делови на коските ќе ја штителе внатрешната структура. Наместо тоа, кај глувците во вселената, оштетувањата се јавуваат одвнатре-нанадвор, што ја потврдува хипотезата дека микрогравитацијата, а не радијацијата, е главниот фактор за губењето на коските.

Што значи ова за астронаутите?

Астронаутите за само неколку месеци во ниска орбита можат да изгубат десетици години вредна коскена густина – загуба што можеби никогаш нема целосно да се врати.
Во просек, секој месец во вселената, луѓето губат повеќе од 1% од нивната коскена густина – што е 10 пати побрзо од остеопорозата на Земјата. Ова значително го зголемува ризикот од фрактури, особено на долгите коски како што е фемурот.

За разлика од астронаутите, младите глувци во оваа студија биле во доцната фаза на растење, но нивните бутни коски покажале знаци на предвремена осификација (создавање коска од ‘рскавица), што може да го ограничи нивниот понатамошен раст.

Како да се спречи ова?

Резултатите од оваа студија покажуваат дека исхраната веројатно нема да биде доволна за да се заштитат коските на астронаутите. Наместо тоа, вежбањето со опрема што симулира тежина, како што се специјални ленти за трчање со ремени или уреди што имитираат кревање тегови, може да биде клучно за одржување на здравјето на коските во вселената.
Ова истражување е само првото во низа експерименти што НАСА ќе ги спроведе за да пронајде начин како да ги заштити астронаутите при идните вселенски мисии.