Научниците конечно ја решија мистеријата зошто некои долгогодишни пушачи никогаш не развиваат рак на белите дробови?

Пушењето цигари е фактор број еден на ризик за рак на белите дробови, а тутунските производи предизвикуваат до 90 проценти од смртните случаи од рак на белите дробови само во Соединетите држави.

Без сомнение, најсигурниот начин да се заштитите од рак на белите дробови е да избегнувате пушење цигари, а сепак, во исто време, исто така е точно дека не сите доживотни пушачи се осудени да развијат рак на белите дробови. Всушност, огромното мнозинство за среќа не го развива. Научниците долго време се прашуваа зошто, а новата студија ја поддржува идејата дека генетиката има улога во ова.

Меѓу луѓето кои пушат, но никогаш не заболуваат од рак на белите дробови, научниците пронајдоа својствена предност. Се чини помалку веројатно дека клетките што ги обложуваат нивните бели дробови ќе мутираат со текот на времето. Резултатите од новата студија објавена во научното списание Nature сугерираат дека гените за поправка на ДНК се поактивни кај некои поединци, кои можат да заштитат од рак, дури и кога цигарите се пушат редовно.

Во студијата се користени генетски профили земени од бронхиите на 14 непушачи и 19 лесни, умерени и тешки пушачи. Површинските клетки собрани од белите дробови на учесниците беа секвенционирани поединечно за да се измерат мутациите во нивниот геном.

„Овие клетки на белите дробови преживуваат со години, дури и децении, и затоа можат да акумулираат мутации со возраста и пушењето. Од сите типови на белодробни клетки, тие ги имаат најголемите шанси да станат канцерогени.“, објаснува епидемиологот и пулмолог Сајмон Спивак од Медицинскиот факултет Алберт Ајнштајн.

Според авторите на студијата, нејзините резултати „недвосмислено покажуваат“ дека мутациите во човечките бели дробови се зголемуваат со природната возраст, а кај пушачите оштетувањето на ДНК е уште позначајно. Чадот од тутун долго време е поврзан со предизвикување оштетување на ДНК во белите дробови, но новото истражување покажа дека не сите пушачи се под еднаков ризик да развијат рак на белите дробови.

Додека количеството цигари што некој пуши е поврзано со зголемување на стапката на клеточна мутација, по приближно 23 години пушење по една кутија дневно, тој ризик го достигнува својот врв.

„Најголемите пушачи немале најголемо оптоварување со мутации. Нашите податоци сугерираат дека овие поединци можеби преживеале толку долго и покрај нивното тешко пушење, бидејќи тие беа во можност да ја потиснат понатамошната акумулација на мутации. Ова изедначување на мутациите може да резултира од тоа што овие луѓе имаат многу стручни системи за поправка на оштетувањето на ДНК или детоксикација на чадот од цигарите.“, вели Спивак.

Резултатите од студијата би можеле да помогнат да се објасни зошто 80 до 90 отсто од доживотните пушачи никогаш не добиваат рак на белите дробови. Исто така, може да помогне да се објасни зошто некои луѓе кои не пушат воопшто развиваат тумори. Додека токсичниот чад од тутун се чини дека предизвикува дополнителни клеточни мутации во белите дробови, дали тие мутации ќе се развијат во тумори зависи од тоа колку добро телото може да ја поправи ДНК или да го намали оштетувањето на ДНК.