Научниците пронајдоа скриено поглавје од Библијата напишано пред повеќе од 1.500 години – внатре во библиотеката во Ватикан

Страницата ги содржи поглавјата 11 до 12 од Матеј, давајќи повеќе детали од денешниот стандарден текст на Евангелието.

Научниците го открија Светото писмо откако примениле ултравиолетова светлина на ракопис за древни христијански приказни и химни сместени во ватиканската библиотека. Истражувачите сè уште не откриле целосен превод напишан на антички сириски јазик, но споделија некои детали.

Во грчката верзија на Матеј, поглавје 12, првиот стих гласи: „Во тоа време Исус помина низ полињата со жито во сабота, а неговите ученици станаа гладни и почнаа да берат зрна и да јадат.

Сирискиот превод гласи: „[…] почнаа да ги берат зрната, да ги тријат во рацете и да ги јадат“.

Почетниот текст бил напишан околу третиот век, но бил избришан од писар во Палестина – вообичаена практика бидејќи хартијата направена од животинска кожа била ретка.

Палимпсест Григориј Кесел, кој го направил откритието, изјави: „Евангелскиот текст пронајден во овој повторно употребен ракопис ги содржи таканаречените старосириски преводи на евангелијата. Овој превод на старосириски доста често го потврдува евангелскиот текст кој е различен од стандардниот евангелски текст каков што го знаеме денес“.

УВ светлината стана популарна меѓу научниците кои се надеваат дека ќе откријат тајни документи, бидејќи скриениот текст ја апсорбира светлината и свети сино. Може да снима скриен текст бидејќи пергаментот се впива во мастило. И без разлика колку често се користи повторно, оригиналните записи сѐ уште се втиснати на хартијата.

„Евангелскиот текст е скриен во смисла дека раниот 6 в. Пергаментната копија од Евангелската книга била повторно и повторно употребувана и денес на истата страница може да се најдат три слоја на пишување (сириски – грчки – грузиски)“ – изјави Кесел.

Стариот сириски превод на светите списи бил наречен „Пешита“ и станал официјален превод што го користела Сириската црква во петтиот век. Кесел и неговите колеги рекоа дека пергаментот првпат бил повторно употребен за Apophthegmata patrum на грчки, преведен на „Изреки на татковците“.

Пустинските татковци биле ранохристијански пустиници кои се подвизувале во египетската пустина. Тие го направиле тоа околу 3 век и на крајот ја формирале основата на христијанското монаштво. Апофтегмата патрум е збирка од повеќе од 1.000 нивни приказни и изреки и датира од крајот на петтиот и почетокот на шестиот век.

Следниот пат кога страницата била избришана и повторно употребена било да се копира Јадгари на Микаел Модрекили, грузиски ракопис од 10 век кој вклучувал збирка химни.

„Традицијата на сириското христијанство познава неколку преводи на Стариот и Новиот завет. До неодамна се знаеше дека само два ракописи го содржат старосирискиот превод на евангелијата“.

Преводот на сириски јазик е напишан најмалку еден век пред најстарите грчки ракописи што преживеале, вклучувајќи го и Кодекс Синаитикус – христијанскиот ракопис на грчката Библија од четвртиот век.

Клаудија Рап, директорка на Институтот за средновековни истражувања на OeAW, рече: „Григориј Кесел направи големо откритие благодарение на неговото длабоко познавање на старите сириски текстови и карактеристики на сценариото. Ова откритие докажува колку продуктивна и важна може да биде интеракцијата помеѓу модерните дигитални технологии и основните истражувања кога се работи за средновековни ракописи“.