Неуништливи роботи убијци, во стилот на Терминатор, се приближуваат чекор поблиску до реалноста, поради новото откритие на научниците за метали кои се самолекуваат!

Идејата за неуништливи роботи убијци можеби звучи како нешто директно од филмот Терминатор.

Но, тие наскоро би можеле да станат реалност, бидејќи научниците штотуку посведочија како металот се лекува за прв пат, без никаква човечка интервенција.

Студија со седиште во САД го поништи сето она што мислевме дека знаеме за металите откривајќи дека пукнатините од абење всушност можат да се поправат под одредени услови.
Тоа е откритие кое има потенцијал да го револуционизира инженерството, со изгледи за самолекување мотори, авиони, па дури и роботи сега на хоризонтот.

Металите кои моментално се користат за изградба на витална инфраструктура, како што се мостовите и авионите, подлежат на многу повторен стрес и движење што предизвикува формирање на микроскопски пукнатини со текот на времето.
Иако ова оштетување од замор обично предизвикува расипување на машините, г-дин Бојс и неговиот тим беа сведоци на фрактурата со нано големина која се намали за 18 нанометри.
Ова беше сосема неочекувано откритие бидејќи научниците имаа само намера да проценат како пукнатините ќе се шират низ парче платина со дебелина од 40 нанометри кога ќе се притисне.
Тие беа 40 минути во експериментот кога оштетувањето се промени, бидејќи пукнатината „т-спој“ повторно се спои како никогаш да не била таму.
Потоа, како што се применуваше поголем притисок, пукнатината повторно се зголеми во друга насока, додека зачудените научници гледаа низ микроскоп.

„Се очекуваше пукнатините во металите да станат поголеми, а не помали. Дури и некои од основните равенки што ги користиме за да го опишеме растот на пукнатините ја исклучуваат можноста за такви процеси на исцелување”.

Оваа студија доаѓа 10 години откако Мајкл Демкович, од Технолошкиот институт во Масачусетс, изнесе слична теорија за металите кои самолекуваат.
Тој ја промовираше идејата дека нанопукнатините се потпираат на генерирањето на кристални дефекти познати како „дисклинации“ за лекување во металите.
Десет години по сопственото истражување, г-дин Демкович го пофали ова најново истражување и ги изрази своите идни надежи.