Нова теорија за астероидите која всушност „држи вода”: „Некои астероиди се делови од напуштени вонземски бродови”, велат научниците

Во текот на изминатите неколку децении, научниците внимателно ги следеа астероидите. Според авторите на одделни студии, некои минерали пронајдени во овие космички тела можат да докажат постоење на вонземски цивилизации.

Научниците дошле до овој заклучок уште во 60-тите години на минатиот век, кога во лабораторија биле создадени минералите хеидит и бресинаит. Тие, според научниците, би можеле да станат одлични спроводници на електрична енергија.

Сепак, и покрај фактот што, според научниците, создадените материјали биле целосно вештачки, по некое време тие почнале да се наоѓаат во фрагменти од астероиди. Како успеале да се формираат надвор од лабораторијата остана мистерија за научниците.

Непотребно е да се каже дека оваа состојба на работите ги збуни научниците. Сепак, имаше и такви кои сугерираа дека новото откритие може да укажува на постоење на напредна цивилизација далеку во вселената, која активно користела уникатни материјали за своите патувања.

И години подоцна, овие материјали стигнаа до нашите планети веќе во форма на безживотни астероиди.
Сега, шест децении подоцна, венецуелски истражувач се обидува да ги поврзе точките помеѓу минералите што овие научници ги создале во лабораториите и истите минерали што паднале на Земјата од вселената.
Можеби, само можеби, овие суперспроводливи минерали кои дојдоа од вселената се исто така создадени од човекот, предложи Б.П. Ембеид, физичар од Централниот универзитет во Венецуела, во сè уште рецензирана студија која се појави на интернет на 13 септември.
И ако е така, минералите би можеле да бидат доказ за вонземска технологија – „техносигнали“, како што сакаат да кажат научниците. „Важно е да се биде слободоумен, па дури и провокативен за да се разгледа следново прашање: дали овие минерали од метеорит се примероци на вонземски техносигнали?
Научниците генерално се согласуваат дека треба да гледаме пошироко, со поотворени погледи, за знаци на вонземски цивилизации.
Ембиид верува дека тие се толку необични – со нивните уникатни композиции и слоеви – што има добри шанси тие секогаш да можат да бидат одново направени. Односно, голема е веројатноста дека целиот бресинаит и хајдејтит во галаксијата потекнуваа од лаборатории – без разлика дали се тоа наши лаборатории или лаборатории на некоја вонземска цивилизација.
„Потеклото на овие минерали од метеорит можеби бара контролиран и сложен процес што не се наоѓа лесно во природата“, напиша Ембиид.

Ако е точно дека бресинаит и хејдеит се исклучиво синтетички, тогаш заклучокот е очигледен. Секој метеорит што ќе го најдеме што содржи бресинаит или хејдеит не е некој вид на природна вселенска карпа. Тоа е парче вонземска технологија, поточно „напуштена технологија“ според Eмбиид, остатоци од одамна непостоечки вселенски бродови или сонди.