Ново истражување вели дека корисниците на овој „машки лек“ имаат значително помала шанса да развијат Алцхајмерова болест

Едно американско истражување тврди дека луѓето кои користат вијагра имаат 69% помалку шанса да развијат Алцхајмерова болест отколку оние што не користат.

Истражувачите од Клиниката Кливленд во Охајо ја спроведоа студијата во обид да утврдат кој од повеќе од 1.600 лекови одобрени од Управата за храна и лекови може да биде ефикасен третман за Алцхајмерова болест, најчеста форма на деменција поврзана со возраста.

За да се утврдат резултатите, тимот користел мрежа за мапирање на гени за да интегрираат генетски податоци. Тие дале повисоки оценки на лековите кои се насочени кон две карактеристики на Алцхајмеровата болест, амилоид и тау, во споредба со лековите кои се насочени само кон едната или другата.

Водачот на студијата, д-р Феиксионг Ченг, објасни дека Силденафилот, кој е познат како вијагра, „покажал дека значително ја подобрува меморијата во претклиничките модели“, па затоа се претставува како „најдобар кандидат“ за лекување на Алцхајмерова болест.

Ченг додаде: „Силденафил може да има невропротективни ефекти и да ги намали нивоата на токсични тау протеини“.

Во продолжение на нивната студија, објавена во „Nature Aging“, научниците ја испитуваа врската помеѓу силденафил и случаи на Алцхајмерова болест споредувајќи ги оние кои го користеле лекот со оние кои не го користеле.

Резултатите покажаа дека по шест години следење, корисниците на Силденафил имале 69% помали шанси да развијат Алцхајмерова болест отколку оние кои не користеле.

Тимот потоа понуди увид во тоа како лекот може да влијае на мозочните промени поврзани со болести со развивање на лабораториски модел кој покажа дека Силденафил го зголемува растот на мозочните клетки и „таргетирани“ тау протеини.

Ченг нагласи дека студијата не демонстрира причинско-последична врска помеѓу Силденафил и Алцхајмерова болест и дека се потребни дополнителни истражувања со користење на плацебо за да се утврди ефикасноста на лекот против Алцхајмерова болест, иако д-р Иван Којчев, клинички истражувач на Универзитетот во Оксфорд, забележа дека резултатите се „ветувачки“.

Којчев истакна дека наодите укажуваат на „специфичен лек кој може да понуди нов пристап за лекување на состојбата“.