Нуркачите ја достигнаа длабочината на Големата Сина Дупка – и открија морничави тајни
Светот крие безброј чуда – некои се восхитувачки, други обвиени во сенки и немир. Едно од тие места, за кое се зборува тивко меѓу нуркачи и научници, е Големата Сина Дупка. Оваа огромна бездна на океанското дно, лоцирана околу 100 километри од брегот на Белизе, се спушта длабоко 124 метри во непознатото. Децении наназад, таа ги привлекува љубопитните и храбрите. Но оние што стигнаа до самото дно – најдоа нешто што не го очекуваа. Нешто чудно… и длабоко вознемирувачко.
Содржина:
Жак Кусто го сврте вниманието на светот кон Големата Сина Дупка
Одозгора, Големата Сина Дупка лесно се забележува – совршен, темен круг исечен во тиркизното море, опкружен со корален гребен што како да ги чува нејзините тајни. Во 1971 година, легендарниот Жак Кусто го привлече вниманието на светската јавност, нарекувајќи ја едно од најдобрите места за нуркање на планетата. Но, она што го најде под површината на морето беше многу позагаточно.
Кусто не беше обичен истражувач – тој беше ко-креатор на опремата што овозможи нуркање на големи длабочини и пионер на подводната кинематографија. Неговата страст ја разбуди љубопитноста на светот за океанските мистерии – наследство што подоцна го продолжи неговиот внук, Фабиен Кусто.
Нуркачка мисија откри вознемирувачки наоди
Во 2018 година, Фабиен се здружи со авантуристот Ричард Бренсон. Во две модерни подморници, тие заедно се спуштија во темнината на дупката. Длабоко под површината, на околу 90 метри, исчезна сета светлина – апсорбирана од густ слој водород сулфид, отровен појас под кој нема ни кислород, ни живот.
Но длабоко во таа мртва тишина, тие најдоа нешто. Форми. Структури. Одѕиви на непознатото. Она што го видоа на дното не беше само неочекувано – беше речиси вонземско.
На дното на бездната – морничаво откритие
Во мракот, каде што светлината никогаш не допира, истражувачите открија нешто што ги заледи. Камера – GoPro, речиси недопрена. Кога ја прегледале снимката, виделе весели сцени од одмор на сонце… сега морничаво спротивставени со темнината во која била пронајдена.
Покрај камерата, пронашле и човечко влијание – во најлоша смисла. Обичнo пластична шише. Познато, секојдневно – и сосема надвор од место. Како нем светски доказ дека ниту најдлабоките тајни на океанот не се поштедени од нашата трага.
Но најшокантното – човечки останки. Двајца нуркачи, кои одамна исчезнале, сега почиваа во тишината на бездната. Времето таму ги замрзнало. Тимот не ги допрел телата – ги оставиле како што ги нашле и го пријавиле откритието на властите во Белизе.
Морето дава – и одзема. А некои тајни се скапо платени.
Длабочината го открива минатото на Земјата
Уште подлабоко, тимот открил нешто древно и неочекувано – сталактити. Долги, призрачни, како заби замрзнати во времето, виселе од таванот на подводните пештери. А тие не се создаваат под вода – туку во суви, воздушни пештери. Нивната појава таму зборува за минато што одамна сме го заборавиле: Големата Сина Дупка некогаш била копно, огромен систем на суви пештери.
По излегувањето од морето, Ричард Бренсон изјави:
„Сината дупка е составена од сложен систем на пештери кои некогаш биле на суво. Таа е доказ колку брзо и катастрофално може да се подигне морското ниво. Пред 10.000 години, кога се стопило многу мраз во светот, нивото на морето пораснало за околу 90 метри. На таа длабочина, може да се види јасна линија каде земјата завршила – и морето почнало. Тоа е едно од најсилните потсетувања за опасноста од климатските промени што сум го видел.“
Минатото како предупредување
Ова откритие не есамо геолошко – туку е приказна за тоа колку светот се менувал… и уште се менува. Морските длабочини зборуваат без зборови – преку карпи, тишина и време. Ни покажуваат дека секоја наша одлука има последици. И дека она што денес го правиме – ќе го почувствуваме утре.
Во Големата Сина Дупка, планетата ни ги покажува и своите чуда… и својата кревкост.
Коментирај анонимно