Од запоставено дете во сиропиталиште, до светска слава! Како животот ја наградил Михаела ДеПрис, светски познатата балерина, која уште била нарекувана и „дете на ѓаволот“?

Михаела ДеПринс е светски позната балерина која настапувала во балетот во Бостон и дури била вклучена во музичките спотови и на Бијонсе и на Мадона. Таа се прослави благодарение на сопствената напорна работа и поддршката од двајца навистина прекрасни луѓе, нејзините посвоители, кои секогаш имале огромна доверба во неа. Сепак, иако нејзината приказна има среќен крај, таа потекнува од неверојатно потекло. Денес, би сакале да ја прочитате волшебната приказна за животот на Михаела и да се инспирирате од нејзиниот животен пат и патот до успехот.

1. Животот на Михаела бил далеку од совршен

Михаела е родена во Сиера Леоне во 1995 година. Нејзините родители ја нарекле Мабити, но откако и двајцата починале, нејзиниот вујко ја испратил во сиропиталиште каде што станала само број.

Во едно интервју, таа се сеќава на нејзиниот живот во сиропиталиштето, велејќи : „Ни дадоа имиња од 1 до 27. Број 1 беше омиленото дете на сиропиталиштето, а 27 беше најмалку омиленото“. Михаела била број 27, бидејќи имала ретка состојба на кожата наречена витилиго. Поради тоа што е различна, во сиропиталиштето ја нарекувале „ѓаволско дете“.

Девојчето нашло утеха во најблиската пријателка. Таа, исто така, била наречена Мабинти и била број 26 во сиропиталиштето. И двете девојчиња сакале да пеат, да си играат и да си раскажуваат приказни за тоа какви би биле нивните животи кога би биле посвоени.

2. Одеднаш животот на Михаела добил бајковит пресврт

Во меѓувреме, една жена по име Елејн ДеПринс, која живеела во Њу Џерси, сонувала да посвои дете од Африка. Таа имала планови да ја посвои пријателката на Михаела, Мабинти. Но, пред да замине на патувањето околу посвојувањето, имала одредена конфузија, која подоцна станала судбината на Михаела.

Во едно интервју, мајката, Елејн, се сеќава : „Добив повик од агенцијата за посвојување. Тие рекоа: „Која Мабинти ја посвојуваш? Имаме 2 од нив“.

И тогаш Елејн дознала дека другата Мабинти била одбиена од 12 семејства поради нејзината состојба на кожата. По ова откритие таа не се двоумела ниту момент и донела одлука да ги посвои двете девојчиња. Елејн веројатно никогаш нема да ја заборави својата прва средба со Михаела, бидејќи таа беила многу скептична за сопственото посвојување. „Таа стоеше со скрстени раце, навистина лута“, се сеќава Елејн. „Мислам… таа само мислеше дека ќе има уште отфрлање пред неа. ”

3. Посвоителите на Михаела станале нејзини херои

Додека била во сиропиталиштето, Михаела била длабоко фасцинирана од сликата на балерина која ја нашла во весник. Тогаш таа почнала да сонува да стане професионална танчерка и го негувала овој сон во текот на нејзиното рано детство.

Кога пристигнала во домот на нејзините посвоители, таа ѝ ја покажала оваа фотографија на мајка си Елејн и ѝ кажала дека сонува да има поинте чевли, исто како вистинска балерина. Елејн била толку трогната и вчудоневидена и не можела да направи ништо повеќе освен да и вети на Михаела дека еден ден ќе танцува.

Животот на Михаела во САД добил нов, позитивен тек, но на почетокот, девојката сè уште имала страв од отфрлање, па дури и спиела со запалено светло. Но, љубовта и грижата од родителите и го излечиле срцето и набрзо повторно се смирила и почнала да го остварува својот голем сон.

4. Михаела почнала да си го остварува сонот

Конечно, како што се адаптирала во нејзиниот нов живот, Михаела почнала да наоѓа успех на часовите по танц и се стремела да се претвори во професионална балерина. Таа сфатила дека ќе има предизвици со кои треба да се соочи. Поточно, таа била многу загрижена за нејзиното витилиго. Пред нејзиното прво шоу, таа ја замолила мајка си да и каже дали може да ги види дамките на нејзиното тело од местото каде што седеше во публиката.

Елејн се присетува: „Реков: „Не, не навистина“. Изгледаа како прашина од пикси. И таа рече: „О, добро. Сега можам да бидам професионална балерина .“

На 17 години, таа станала најмладата балерина што настапила во Танцовиот театар во Харлем во Њујорк. Подоцна, таа била ангажирана во Холандскиот национален балет, а сега Амстердам го нарекува својот вистински дом. Таа го прифаќа како остварен сон, но и успех кој го заработила.

„Тоа не е бајка, знаете“, вели таа. „Треба да работите напорно. Има многу загуба, многу болка. Но, на крајот, настапувате? Го сакам тоа.”

5. Михаела вели дека сака нејзинава приказна да е поттик за другите луѓе

Михаела има свој идол, една од првите црни главни американски балерини по име Лорен Андерсон. Младата жена напишала автобиографска книга за нејзината животна приказна, а сега Мадона изразила желба да режира филм за Михаела и признала дека кога дознала за патувањето на балерината била само воодушевена.

Додека ги објавувала своите планови за филмот, Мадона напишала: „Патувањето на Михаела длабоко ми одекна и како уметник и како активист кој ги разбира неволјите. Имаме единствена можност да фрлиме светлина на Сиера Леоне и да дозволиме Михаела да биде гласот на сите деца сираци покрај кои таа израснала. Чест ми е да ја оживеам нејзината приказна. ”

Што вас најмногу ве инспирираше од целава приказна?